|
Zialon barwinočak
pa boru pasłaŭsia,
a moj miły z Ukrainy
praz ludzi kłaniaŭsia.
Što pa barwinočku:
ni jahad, ni ćwietu,
što mnie pa tych pakłonačkach,
kali jaho nietu.
Miaciona hułańka:
ni mnie jeju chadzić;
charošyja kawalery:
ni mnie ich lubić.
Adnaho lubiła,
taho pazabyła;
katoraho ja ni znała,
z tym da šlubu stała.
Šlubie, ty moj šlubie,
maje šlubawanie!
jakoje-ž mnie budzie
z miłym rozmaŭlanie.
Takoje-ž mnie budzie
z miłym rozmaŭlanie,
razmowa takaja:
dzień dobry, lichaja.
|
15. Ŭčora była subotańka.
|
Učora była subotańka,
a dzisiaj nidziela
čamu-ž ŭ cibie, Jasiuleńku[1]
saročka ni bieła?
|
- ↑ Apošnija dwa radki skroź paŭtarajucca
