Старонка:Biełaruskija narodnyja pieśni z Sakolskaha pawietu (1930).pdf/24

chodzić pa sieniach,
chustka ŭ kišeni,
čakaj, čakaj, Jasiuleńku,
choć da jasieni.
Dzień dobry, pani,
što chodziš z nami.
Usie twaje majentnaści
wianok ruciany
A jaki-ž ty pan,
što ja čakać mam;
usie twaje majentnaści
— zielony župan

17. A ŭ harodzi jačmień.

A ŭ harodzi jačmień,
a na poli žyto;
pryšle wieści da miłaji,
što miły zabit.
Zabity, zabity,
wyniesian na žyto;
čyrwonaju kitajkaju
ličańko nakryto.
Prylacieła pawa,
na kitajku ŭpała.
Jak adkryła kitajačku,
tak zaščabiatała:
Ci ty, miły, ŭpiŭsia,
ci z darožki źbiŭsia,
ci z druhoju zakachaŭsia,
mianie pazabyŭ.
Ni ja, miła, ŭpiŭsia,
ni z darožki źbiŭsia,
ni z druhoju zakachaŭsia,
cibie ni zabyŭ.