|
Sieła Kasia potym
da Jasia ŭ kalosa,
swajoj mamulency
ni pakłaniłasia.
Adjedžali jane
ad domu try mili;
adno da druhoho
słoŭko pramowili:
Pyta Kasia Jasia,
dzie radzima naša?
Štery mili lasu
da mego papasu…
Stery mili lasu
da mego papasu,
a pjataje pole,
tam radzima moja.
Pryjechali jane,
pad wysoki hanak
wychodzić świahrucha,
jak ružowy wianak.
Dzień dobry synowa,
ci žywa, zdarowa?
Dzień dobry, mamulku,
žywa j nie zdarowa.
Maje-ž, mamuleńku,
zdrowia ni pytajcie,
ali jak najchutčej
z kalaski zdymajcie…
Pyta Kasia Jasia:
dzie twe łožko stoi?
padajcie paduški,
padajcie puchowe,
|
