— 77 —
— Mahčyma, što sacyjalistyja ništo sabie ludzi; jany, kažuć, chočuć dabra dla narodu, tolki woś, čamu heta jany pa wastrohach? — kazaŭ sabie nie adzin haspadar.
Felka byŭ haduncom swajho asiarodka, pahlady jahonyja nia nakšyja byli. Ciamiŭ, što pamiž wiaźniami šmat biaźwinnych zusim. Ciamiŭ, što złodziej a sacyjalisty, ci nat‘ toj pasoł biełaruski, jakoha zasudzili ŭ wiaźnicu, — nia toje samaje. Ab tym paśla dyk pakazwali ludzi, što jon nia imknuŭsia da sobskaje karyści, a tolki ludziej nawučaŭ, jak zmahacca za budučynu lepšuju, kab było mienš błaha pamiž ludźmi. Nikoha jon nie zabiŭ, adnača siadzić! Rozum Felkawy nia prywykšy da chitrykaŭ, wypładžanych umowami ludziej, nijak nie ŭjaŭlaŭ.
Dyk woś čamu staić jon kala wakonca papieraharodžwanaha žalezam i dumaje ab sabie. Dumki-ž ćmianna raściarušyliś u jom, zabłytaliś, badziajucca kožnaja sabie. Nia sumlawajecca ab budučynie, chacia wiedaje, što pawiazuć jaho daloka, što buduć sudzić, što ŭ wiaźnicy nakšaj budzie. Boh padaŭ jamu znak, što nie prahniawiŭ Jaho, dyk bolš ničoha j nia treba. Adnača zaśmiahła duša, imkniecca znajści adkaz, za što toje ŭsieńka, ci sapraŭdy prawina jość z jaho starany?
Ściepka z Juljanam wiedajuć užo ab usim. Miastečka poŭnicca homanam ab nahodzie, što Felku nasustreła. Juljan źbiantežyŭsia da zwańnia, nia mohučy nidzie prypynku sabie najści, ždučy kožnuju časinu, što pryduć pa jaho, schiliŭšysia tajkom kala pryadryniščaŭ da chaty baćkoŭ Ściepkawych pryšoŭ. Pytajecca, dzie toj, a baćki nia wiedajučy, što syn ichni ŭčora z Felkam byŭ kala światyni, zusim supakojna adkazwajuć, što ŭ adrynie niešta robić.
— A ty čaho chočaš ad jaho? — pytajecca. Što z wami ŭsieńkimi čaŭpiecca? Tamaka ŭ Michałkawych
