dzie dobraja i ci czasam nia może być nam szkodnaj.
Ale treba wiedać, szto razbitnaść zusim nie zależyć na tym, kab pierad kożnaj sprawaj stanawicca dy razdumawacca, tak ci hetak, ale kab u adnej chwili ŭsio razważyć i pastanawić, jak maje być. Takoje-ż razdumawańniesia prad kožnaj sprawaj i nia mohuczy pierachilicca na żadzien bok budzie nia cnotaj raźbitnaści, ale apieszałaściaj. Apieszałaść-że heta robić ludziam wielmi szmat szkody. Apieszały haspadar nikoli ni maje dobrych uradżajaŭ, bo pokul jon pasieje, dyk u razbitnych haspadaroŭ użo i padraście. Apieszały rabotnik, abo zusim nimaje raboty, bo hetkamu nichto dawać jaje nia chocze, abo czuć, czuć na kusok chleba zarobić. Apieszały czaławiek nia wyratuje druhoha z niszczaścia, bo kali toj budzie tapicca, ci hareć, apieszalec budzie nadumawacca, a ci warta jaho ratawać? a szto mnie z hetaho prybudzie? a ci jon budzie mnie ŭdziacznym i t. p. I toj praz hetu paru pojdzie na dno wady, abo zaduszycca ŭ ahni. Tymczasam u padobnych razach pawinno momentalna być rozważano tolki adno, ci mahu wyratawać bliźniaho? ci nia zhinu pry hetym sam? Apieszały wuczeń nikoli nia budzie dobra ŭmieć lekcii, bo pokul jon budzie razdumawacca za szto piersz uziacca, ci za hramatyku ci za matematyku, tymczasam minie czas i treba budzie jści ŭ klasu.
