Jak razbitnaść jość wialikaj wuczycielkaj żyćcia, tak apieszałaść jość chwarobaj, katoraja paraliżuje ŭsie sprawy czaławieka, ni dajuczy ich wypaŭnić jak należe.
Dyk treba nam ścierahczysia apieszałaści, dy staracca ab cnotu raźbitnaści.
Skromnaść.
Skromnaść heta jość cnota, katoraja wuczyć nas być samymi saboj, dy ściaraże ad usielakaho nadrablańnia i udawańnia taho, czym nia jość.
Skromnym nazywaim taho, chto dziarżycca ŭ hranicach swajho stanu, zdolnaści i majetnaści i hetkim pałażeńniem zdawolany. Dziela hetaho skromnaść jość cnotaj, szto wuczyć czaławieka lubić i canić swoj stan, i trymać u patrebnych hranicach usie swaje sprawy i żadańnia.
Skromnaść można razdzialić na try czaści, abo sorty. Pierszaj jość skromnaść u ruchach znadwornych, jak skutak unutrenaj pawahi abyczajaŭ. Jana nadaje prostaje charastwo ŭsim czaławieczym rucham: chodu, stajańniu, siedni, hutarce, śmiechu, spahladańniu; heta ŭsio prytasowajuczy da miejsca, czasu, zaniaćcia i inszych warunkaŭ. Czaławiek, majuczy hetu cnotu nia budzie
