Старонка:Czaławiek na wyższynie swajej hodnaści (1915).pdf/30

Гэта старонка была вычытаная

U kożnaj sprawie treba zdawacca na Taho, chto daŭ nam bytnaść, bo Jon-że adzin mocny jość dać nam i kożnuju żadanuju recz, kali budzie baczyć, szto jana nam patrebnaja, a my jaje wartyja. Dziela hetaho, kali my molimsia prosiaczy ab jakujukoleczy recz, to zaŭsiody treba mieć intenciju: daj Boże heta, kali jano nie spraciŭlaicca Twajej Woli, kali nia może paszkodzić majmu zbaŭleńniu, a kali nie, to daj Boże toje, szto sam widzisz dla mianie najkaryśniejszym i najpatrebniejszym.

Treba być ustrymliwym u roznych adczućciach, jak hnieŭ, miłaść, smutak, radaść i h. p. bo ŭsio heta, kali jamu zaszmat paddacca, wyjdzie nam na szkodu. Treba wa ŭsim i zaŭsiody ŭtrymać adnastajnaść duszy wa ŭsim i zaŭsiody zachawać mieru. Nie każu kab być niejkim kazaŭby kamiennym, szto zusim nia czuje ani żalu, ani radaści, ani czaho inszaho, tolki każu toje, szto wa ŭsim pawinna być miera.

Bo nawat treba nam płakać z tymi szto płaczuć, a cieszycca z tymi, szto majuć radaść, heta znaczyć, szto treba nam czuć nia tolki swaje, ale nawat czużyja biedy i radaści, ale nikoli ni addawacca hetamu biaz miery, zachawać ustrymliwaść.

Ciaśniej biaruczy ustrymliwaść jość cnota, panujuczaja nad zadańniami cieła, katoryja, kali ich nie trymać, tak skażu na ŭwiazi nie znajuć kanca i miery i ciahnuć czaławieka ŭ aposzniuju