żnaj kryŭdy i ździeku. Dyk starajmosia ab cnotu mużstwa, ale pry hetym ścierażymosia z adnaho boku wiapłaści, a z druhoha boku dzikaj adwahi da spraŭ nisprawiedliwych.
Rupliwaść.
Rupliwaść heta jość cnota, katora pabudżaje czaławieka da dobraho czynu, kali tolki da taho nadaraicca możnaść.
Kali naprykład ubaczym czaławieka, szto topicca, abo abchoplany pażaram, rupliwaść panukaje nas pamahczy jamu, mużnaść daje patrebnuju enerhiju, a raźbitnaść i ŭmiełaść pamahajuć nam dakanać dobraj sprawy wyratawańnia bliźniaho z niszczaścia. Z hetaho baczym, szto rupliwaść sama pa sabie nia wielmi, kab była szmat wartaja, ale kali z jej upopleczku iduć i inszyja cnoty tady jana stajecca wartnaj. Jana bo tolki zahrawaje wolu, padachwoczwaje jaje i papichaje, a ŭžo inszyja cnoty robiać jaje karysnaj. Asobna ważnuju rol tut adhrywajuć: mużstwo, raźbitnaść, ciarpliwaść i wytrywałaść. Hetyja-ż cnoty pawinny i kierawać rupliwaściaj, kab jana jszła pa dobraj darozie. Bo i rupliwaść jak inszyja cnoty zbaczyŭszy ŭ prawa ci ŭ lewa stajecca czymkoleczy prastupnym.
Pryhledzimsia, szto robić razumnaja
