rupliwaść, a paśle zirniom na prazmiernuju haraczaść.
Rupliwy ab swajo zdaroŭje czaławiek, pry pomaczy cnoty cikawaści budzie staracca paznać pryczyny, z jakich paŭstajuć chwaroby i ciarpieńnia i szto ich może nidapuścić, alho adahnać. Pry pomaczy raźbitnaści i mużstwa budzie ścierahczysia ŭsiaho nibezpecznaho, a karystać budzie z usiaho, szto jość abo może być karysnym.
Rupliwy ab dastatki budzie staranna ścierahczysia ŭsiakich zbytkaŭ, raskidliwaści, a z haraczynioj chopicca za ŭsio, szto może pawialiczyć bahaćcie. Cnota szlachotnaj ambicii i ŭstrymliwaść, udzierżać u hetkim razie ad usiakaj niesprawiedliwaści, pracawitaść że pamoże wykanać dobruju i karysnuju pracu.
Rupliwy ab dobruju sławu budzie wyścierahacca nawat cieniu zła, z czaho ludzi mahli by mieć pryczynu da abhawarawańnia.
Rupliwy ab dabro bliżniaho ŭ kożnaj jaho patrebie paśpieszyć da jaho z dobraj radaj, pomaczaj czym mohuczy, nie nadumwajuczysia nawat, ci budzie mieć za heta padziaku, ci może i nie.
Rupliwy ab chwału Bożuju ŭsie siły kładzie na nawiernieńnie niawiernych i błudziaczych, nie zważajuczy, szto czasta zdarycca jamu pieranosić ciażkija praśledawańnia, abo i muczanickaj śmierciaj prypieczatawać swaju rupliwaść.
Rupliwy ab zbaŭleńnie duszy z usich
