sił budzie wyścierahacca nawat cienia hrechu, kab nie splamić duszy dy nie narazić na stratu zbaŭleńnia.
Rupliwy ab dobraje hadawańnie dziaciej najstarańniej budzie ścierahczy ich ad usiakaho zharszeńnia, dyk nia budzie prad imi klaścisia, bicca, prazywacca, bażycca i h. p. bo ŭsio heta psuje małady rozum, a budzie ŭ henaj chacie najpiekniejszaja zhoda i ŭsie cnoty, katoryja dzicia paciahwajuć da pieknaty, da cnoty.
Kali rupliwaść pakinuć samoj sabie biez tawarystwa inszych cnot jana stajecca lohkamysnaściaj. A lohkamysny czaławiek za ŭsio chapaicca, ŭsiaho probuje, ale niczoha nia wychodzić z hetaho, bo najczaściej uziaŭszysia za recz ni pasilnuju nia może jaje konczyć.
Niaŭmiernaja-ż rupliwaść choćby nawat da dobrych samy pa sabie spraŭ uwodzić czaławieka ŭ nipatrebnyja kłopaty, abo nawat u sprawy brudnyja, hresznyja.
Dziela hetaho treba staracca być rupliwym, ale tolki da dobrych spraŭ i ŭ mieru, kab barani Boh nie zyści z darohi cnoty.
