światyja prykazańni Boha-Stwaryciela, topcze ŭsiakija cnoty, a miż imi i cnotu zyczliwaści. Dyk treba nam być zyczliwymi i da hetaj cnoty paciahawać usich, kaho zmożym i jak zmożym i razumnymi sławami, ale najbolsz swaim prykładam.
Łahodnaść.
Łahodnaść jość cnota, katoraja wuczyć czaławieka abchodzicca miahka nia tolki z wyżejszymi czymkolaczy, abo roŭnymi sabie, ale i z niżejszymi, abo padułasnymi, a nawat z niemaj skacinaj.
Łahodnaść mityguja ŭ czaławieku hnieŭ i wuczyć jaho nipaddawacca złości, choćby da taho była i najważniejszaja pryczyna. Łahodnaść jość cnotaj wielmi cennaj, bo jana robić czaławieka miłym dla ŭsich, z kim jon stykaicca, a tym samym i jamu prynosić wialikuju pryjemnaść. Łahodnaho źwierchnika usie lubiać, jak dobraho baćku i wypaŭniajuć jaho wolu nie aby zbyć, bo inaksz mahlib paniaści karu, ale z achwotaj i sumlenna, kab za dabratu jaho adplacić dabrom. A źwierchnik łahodny zaŭsiody może czucca spakojnym i bezpecznym ad swaich padułasnych, bo padbityja i kamandawanyja łahodnaściaj nikoli buntaŭ nia robiać. Heta dobra baczym na Anhlii i jaje raskidanych pa
