ŭ sabie nowyja dumki, nowyja idei, nowyja zdabytki tworčaha ludzkoha duchu.
Da wynachodu druku ŭsia aświeta ŭ Eŭropie badaj wyklučna znachodziłasia ŭ rukach duchawienstwa, i kožnaja nowaja tworčaja dumka tahočasnaha čaławieka musiła prachodzić praz sita religijnaha pahladu manacha-letapisca. Druk-ža pawoli dumku ludzkuju wywieŭ na šyroki świet i addali jaje na sud šyrokaj ludzkoj suspolnaści, robiačy jaje hetym ułasnaściu ahulna ludzkaj i wystawiŭ jaje na krytyku, dapamahajučy joj da dalejšaha raźwićcia.
Da wynachodu druku knižki pisany byli ŭ Eŭropie badaj wyklučna pałacinsku i hetym samym byli dastupny tolki dla niamnohich aświečanych i bahatych słajoŭ hramadzianstwa; druk-ža, razychodziačysia najšyrej i najhłybiej, prymusili niažywuju ŭžo mowu łacinskuju ustupać pawoli miejsca žywym narodnym mowam, dapamahajučy hetak paŭstawać nowym narodam i hramadzianstwam z nowym źmiestam žyćcia.
Słowam, pieršyja drukary dziela wažnaści drukawanaha słowa słušna mohuć być nazwany twarcami i zahadčykami sučasnaj kultury i cywilizacyi.
