Skaryna kali i nia byǔ składalnikam knižak, dyk jon pierakładaǔ ich na biełaruskuju mowu i, mahčyma, sam karektawaǔ ich.
Adnak, praca Skaryny ǔ Prazie pa wydańni ǔspomnienych knižak — u 1519 h. spyniłasia. Widać, nie siadziełasia jamu tam, ciahnuła jaho na Baćkaǔščynu. „Ludi, - kaža Skaryna, — ihdie zrodilisia i uskormleny suć, po bozie, k tomu miestu wielikuju łasku imajuč”. Zakłaści drukarstwa na rodnaj ziamli, widać, było hałoǔnaj metaj Skaryny.
Dyk pakidaje naš drukar Prahu, zabiraje z saboj knižki, čaranki, drukarskija prynady i pierabirajecca ǔ Wilniu i tut u domie burmistra Jakuba Babiča zakidajem drukarniu, ǔ jakoj drukuje ǔ 1525 h. „Apostoła" i „Małuju Podorožnuju Knižku".
I woś, na hetych dźwioch knižkach na žal i spyniłasia ǔ Wilni drukarska-wydawieckaja i literaturnaja dziejalnaść Skaryny. Što za pryčyny? Napeǔna niawiedama, ale musiła ich być mnoha i roznaha rodu.
Pradusim sučasnyja jamu bahačy—miaščanie nie razumieli jak naležycca drukarskaj i literaturnaj dziejalnaśći Skaryny, dyk i apieka ich hrašovaja nie zaǔsiody była peǔnaja. Siańnia jana była, a zaǔtra jaje mahło nia być — panskaja łaska na rabym kani jeździć; Biblii, Apostała i Padarožnaj Knižycy Skarynaǔskim mecenatam mahło być zusim dosyć. Dalej ich dumcy mahlo nia być chodu.
Nia spryjali tak-ža pracy Skaryny jaho asabistyja warunki. Jon abiadnieǔ u Wilni całkom. Brat Skaryny, Iwan, z jakim Francišak mieǔ supolnuju majemaść, zabłutaǔ swaje sprawy, a hetym samym i materjalnaje palažeńnie swajho brata. Pačalisia sudowyja pracesy, jakija mała taho, što adryvali Skarynu ad kulturnaj pracy, ale dawiali da taho, što majemaść jaho była skanfiskawana. Sudowaja ciažba ciahnułasia ad 1529 da 1532 h.
