ni, pierajechaŭ ŭ Pieciarburh, dzie pastupiŭ na fizyka-matematyčny addzieł uniwersytetu.
Dziela niawiedamych nam dahetul bližej pryčyn, Fr. Bahušewič nawuku hetu pierarwaŭ, wiarnuŭsia ŭ rodnuju Ašmianščynu i byŭ tam niekatory čas narodnym nastaŭnikam.
Kali ŭ 1863 h. na litoŭska-biełaruskich ziemlach wybuchła polskaje paŭstańnie, Fr. Bahušewič takža dałučyŭsia da jaho i byŭ ranieny ŭ nahu. Ranienym zaapiekawalisia sialanie i skryli ad woka carskaj ułady. Pryčyny ŭčaścia pieśniara ŭ hetym paŭstańni, na žal, takža niawiedamyja. Adnak, kali woźmiem pad razwahu biełaruski narodnicka-socyjalny duch jahonaj tworčaści, a takža mahčymaść znajomstwa z rawieśnikam swaim, paŭstancam Kastusiom Kalinoŭskim, latucieŭšym ab palityčnaj niezaležnaści našaha kraju, nie biez padstawy možam dumać, što Fr. Bahušewič, idučy prociŭ carskaj niawoli, śniŭ sałodkija sny, miž inšym, i ab palityčnaj niezaležnaści biełaruskaha narodu i z hetaj metaj dałučyŭsia da paŭstannia.
Kab, widać, zaciorci ślady swaho prastupku prad carskaj uładaj, Fr. Bahušewič pierawandrawaŭ na Ukrainu ŭ Niežyn, pastupiŭ tam u Jurydyčny Licej, jaki i skončyŭ u 1868 h.
Pośle skančeńnia praŭnych nawuk piaśniar naš doŭhija hady prabywaŭ na Ukrainie, na službie sudowaha śledawaciela. U hetym časie paznaŭ jon dobra ukrainskuju mowu, ukrainskaje narodnaje žyćcio, a pradusim, jak treba dumać, twory świeža pamioršaha (1861) wialikaha ukrainskaha adradženca pieśniara T. Šewčenki.
Ale ni jasnaje nieba Ukrainy, ni biaźmierny prastor i bahaćcie jaje paloŭ nie mahli zamianić Fr. Bahušewiču choć ubohaj, ale rodnaj staronki, rodnaha swajho padniawolnaha narodu. Dyk pakinuŭ jon Ukrainu i prybyŭ ŭ Wilniu, dzie pracawaŭ, jak adwakat, pry Akružnym Sudzie.
Urešcie 15. IV. 1900 h. słaŭny naš Baćka j piaśniar rasstaŭsia z hetym świetam. Pachawany jon na rodnych parafijalnych mohiłkach u Župranach.
"Fr. Bahušewič, jak i jaho paezija, jak kaža uspomnieny ŭžo Kaz. Swajak — byŭ fihuraj niazwyčajnaj
