Filistyny napali na ziamlu Izraelskuju. Saul sabraŭ swajo wojska i na horach Gelboe daŭ boj Filistynam. Wojska Saula było raźbita, Jonata i dwa druhija syny Saulawy pali ŭ baju, sam Saul byŭ ciažka ranieny. Kab nie papaści ŭ ruki woraha, Saul prasiŭ swajho słuhu dabić jaho. Ale słuha nie chacieŭ hetaha zrabić - tady Saul sam kinuŭsia na mieč, jaki byŭ utkniony ŭ ziamlu wostrym kancom uwierch i prabiŭsia na śmierć.
Kali Dawid dawiedaŭsia ab śmierci Saula i jaho synoŭ, raździor z žalu na sabie adzieńnie i horka płakaŭ. Asabliwa škadawaŭ jon swajho pryjaciela Jonatu: "škoda mnie ciabie, Jonata, bratok moj — hałasiŭ jon — jak maci lubić swajo dzicia, tak ja ciabie lubiŭ". Hetak płakaŭ Dawid pa swaim pryjacielu.
Na pačatku swajho panawańnia Saul, dziakujučy ščaśliwym wojnam, jakija jon wioŭ, zdabyŭ dla siabie wialikuju pašanu i ŭdziačnaść ad narodu. Nawat paśla taho, jak Boh jaho adkinuŭ, jon mieŭ šmat prychilnikaŭ, z jakimi musiŭ zmahacca Dawid. Hetaje zmahańnie ciahnułasia jašče doŭha paśla śmierci Saula.
Tady byŭ zwyčaj, što pawadyroŭ — pieramožcaŭ nad woraham, witali žančyny z pieśniami i muzykaj. U pieśniach sławili ich udałyja i adwažnyja čyny. U adnej z takich pieśniaŭ sławili čyny Dawida, stawiačy jaho wyšej za Saula.
Saul spačatku wypraŭlaŭ Dawida na wajnu z Filistynami, dumajučy, što jon tam zhinie. Ale kali pabačyŭ, što Dawid swaimi čynami zdabywaje sabie što-raz bolej prychilnikaŭ pasiarod narodu, pastanaŭlaje jaho zabić i nawat nahawarywaje da hetaha swajho syna Jonatu. Jonata astaŭsia da śmierci wiernym pryjacielam Dawida.
Pa śmierci Saula karalom Izraelskim byŭ wybrany Dawid. Usio swajo žyćcio jon prawioŭ ŭ wojnach i značna pašyryŭ hranicy swajho karaleŭstwa. Zmahajučysia sa swaimi worahami, jon staraŭsia ŭmacawać swajo karaleŭstwa ŭnutry, a taksama nie zabywaŭsia ab Bohu i Službie Božaj.
Dawid adwajawaŭ ad adnaho kanaanskaha narodu, jaki byŭ jašče astaŭšysia, horad Jeruzalim z haroju Syjon i tam załažyŭ swaju stalicu. Pabudawaŭ tam dla siabie zamak, a dla Arki zbudawaŭ časowy Dom Božy (nowy šacior) i da hetaha šatra namieryŭsia pieraniaści Arku. Naznačyŭ dzień, kali mieli jaje pieranosić.
Na hetaje świata sabrałasia mnoha narodu. Dawid z narodam pajšoŭ u Karjat-Jarym, dzie ŭ adnaho pabožnaha Izraelity stajała Arka. Tam uzłažyli jaje na nowy woz, u katory byli zaprežany wały i z wialikaj pracesijaj pawiaźli jaje ŭ Jeruzalim. Narod piajaŭ nabožnyja pieśni (psalmy), ihraŭ na instrumantach, nawat sam Dawid, idučy pierad Arkaj, ihraŭ na harfie. Ale ŭ darozie zdaryłasia niaščaście. U adnym miescy,
