Старонка:Historyja świataja abo Biblijnaja Staroha Zakonu (1930).pdf/119

Гэта старонка не была вычытаная

Za horadam, dzie lažaŭ Jona, za adnu noč wyras cianisty plušč (takaja raścina), jaki zakryŭ Jonu ad sonca. Jona wielmi ŭściešyŭsia z hetaj raściny, bo mieŭ cień i moh scha-

Jona prarakuje ŭ Niniwie.

wacca ad śpiakoty, jakaja jamu wielmi dakučała. Na druhi dzień čarwiak padtačyŭ toj plušč i jon ssoch. Jona pačaŭ jašče bolej narakać i škadawać taje raściny. Tahdy Boh praha-