ło da tej sławy i mahutnaści, jakuju mieŭ daŭniej. Kruhom była ruina, narod nia moh tak skora razžycca i nabrać siły, pry takich warunkach i relihija nie stajała tak wysoka, jak daŭniej. Narod zabywaŭsia ab zakonie Majsieja i paddawaŭsia ŭpływam pahanskim. Patrebna była reforma, jakaja-b uścierahła narod ad akančalnaj zhuby. Takuju reformu prawiali Ezdra i Nehemij.
Ezdra byŭ świataram i wučonym čaławiekam. Kali persydzki car Artakserks I (457 h.) wydaŭ druhi i apošni dekret ab pawarocie Izraelitaŭ z niawoli i adbudowie Jeruzalimskich ścienaŭ (ad hetaha dekretu ličać tydni hadoŭ, pradkazanyja prarokam Daniłam), dyk Ezdra z tysiačami wyhnancaŭ wiarnuŭsia ŭ rodny kraj i ŭziaŭsia za adbudowu ścienaŭ i ŭparadkawańnie kraju.
Wialikaj pomačaj jamu ŭ hetym byŭ Nehemij, katory dahetul byŭ wysokim uradaŭcam pry dwary persydzkaha cara. Nehemij byŭ čaławiek praktyčny i ŭmieŭ kirawać krajem, dyk u skorym časie ŭdałosia jamu zawiaści ład i paradak u krai, adbudawaŭ jon Jeruzalimskija mury, abaronnyja wiežy i bramy. Ale susiedzi, a pieradusim samaranie, uściaž napadali na Izraelitaŭ, tak što treba było budawać ścieny i razam mieć napahatowie aružža, kab abaraniacca ad worahaŭ. Ad hetaha času pamiž Judejami i Samaranami pajšła wialikaja nienawiść.
Nehemij ustupaŭsia takža za biednych, jakija prymušany byli pazakładać bahatym za pazyčanyja hrošy swaje damy, winahradniki i ziamlu i ciapier nia mieli z čaho žyć. Nehemij dabiŭsia taho, što bahatyja dabrawolna darawali biadniejšym daŭhi i wiarnuli im załožanyja damy, winahradniki i ziamlu.
Takim paradkam Nehemij uparadkawaŭ kraj u świeckich sprawach, a Ezdra ŭ relihijnych.
Kali ŭžo byli adbudawany ścieny, światynia i horad, Nehemij i Ezdra pastanawili złučyć nanowa narod z Boham i adnawić Umowu Izraila z Jahwe. Dziela hetaha sklikali na dziedzincach światyni Narodny Zbor i na hetym Zbory adčytali Prawa Majsieja. Narod płakaŭ, uspaminajučy swaju słaŭnuju prošłaść i abiacaŭsia, što nikoli nie adstupić ad Zakonu Božaha.
Takim paradkam Jeruzalim iznoŭ staŭsia światym horadam Izraelskaha narodu i jahonaj stalicaj.
Ezdra i Nehemij ličacca wialikimi i zasłužonymi ludźmi ŭ časie adradžeńnia relihijnaha i palityčnaha žyćcia Izrailskaha narodu. Adbudowywajučy światyniu, jany adbudowywajuć relihijnaje žyćcio narodu, a biaručysia da adbudowy wakruh Jeruzalimu abaronnych ścienaŭ, jany biarucca da adbudowy poŭnaj niezaležnaści swajho narodu, jakaja była zdabyta paźniej, paśla doŭhaha i krywawaha zmahańnia.
Samaranie skaržyli Izraelitaŭ pierad persydzkimi carami, što tyja, adbudawaŭšysia, nie zachočuć płacić padatkaŭ i pryznawać na saboju ŭłady
