Žyćcio Judejskaha narodu paśla pawarotu z babilonskaje niawoli praz jakich hadoŭ 200 było dawoli spakojnaje pad apiekaj persydzkich caroŭ. Izraelity mieli poŭnuju swabodu wierawyznańnia i ŭžo nia tak adpadali da bałwanachwalstwa, jak heta było daŭniej. Ciapier, pad upływam usich niaščaściaŭ, žydy ščyra dziaržalisia swajho Zakonu i nawat karali za ŭsiakaje ad jaho adstupnictwa.
Ale persydzkaje carstwa pačało ŭžo chilicca da ŭpadku. Chatnija wojny i wialikaja roskaš prywiali słaŭny niekali persydzki narod da wialikaj słabaści i jon byŭ padbity wiadomym hreckim zawajawalnikam, Alaksandram Makiedonskim. Hety słaŭny pawadyr raźbiŭ persydzkaje wojska, zdabyŭ prymorskija harady Tyr i Sydon i prybliziŭsia da Jeruzalimu. Žydy zrazumieli, što supraciŭlacca niama što, dyk rašyli zdać horad biaz boju. Kali Alaksandar prybliziŭsia da Jeruzalimu, wyšaŭ jamu na spatkańnie archiświatar u swaim archiświatarskim adzieńni, akružany światarami, apranutymi taksama u światarskija wopratki, za imi wyšli ŭsie žychary horadu. Alaksandar źlez z kania, padyšoŭ da archiświatara i pakłaniusia jamu. Narod, widziačy takuju pašanu dla swajho relihijnaha. i narodnaha pradstaŭnika, radasna witaŭ Alaksandra. Kali prydwornyja Alaksandra- byli niezdawoleny toju pašanaj, jakuju jon akazaŭ dla archiświatara, Alaksandar adkazaŭ: ja paklaniŭsia nie archiświataru, ale Bohu, jakomu jon słužyć. Pry hetym Alaksandar uspomniŭ son, jaki jon pryśniŭ, budučy jašče ŭ Makiedonii. Uhetym śnie Alaksandar bačyŭ muža ŭ takim samym adzieńni, u jakim byŭ archiświatar i toj muž jamu abiacaŭ pieramohu nad persami. Uwajšoušy ŭ Jeruzalimskuju światyniu, Alaksandar złažyŭ achwiaru Bohu Judejaŭ.
Alaksandar dazwoliu Judejam žyć i kirawacca pawodle swaich zakonaŭ i nawat u siomy (subotni) hod nie płacić padatkaŭ. Samaranam Aleksandar pazwoliŭ takža mieć swaju światyniu na hare Garyzim. Heta jašče bolej padzialiła Judejaŭ i Samaranaŭ.
Makiedonskaje panawańnie ŭ historyi Žydoŭskaha (Judejskaha) narodu mieła toje značeńnie, što žydy padpali pad upływy bahataj tahdy hreckaje kultury i cywilizacyi. Hreckaja mowa i nawuka pačała pašyracca pamiž praświačonych Judejaŭ. Žydy iznoŭ znajomili Hrekaŭ sa swajej relihijaj, kulturaj i światymi knihami. Pa śmierci Alaksandra adzin ehipski karol zažadaŭ mieć światyja knihi žydoŭskaha narodu ŭ pierakładzie na hreckuju mowu. Pierakład hety byŭ zrobleny 72 pierakładčykami. Z hetaha pierakładu žydoŭskija (hebrajskija) knihi byli pierałožany i na inšyja mowy.
