Старонка:Historyja świataja abo Biblijnaja Staroha Zakonu (1930).pdf/21

Гэта старонка не была вычытаная

try dni, Boh upryhožyŭ i jak-by zasialiŭ sferu światła (sonca, miesiac i zory); pawietra i wadu (ptuški i ryby); urešcie ziamlu (źwiaraty i čaławiek). Zatym hetyja try dni zawucca dniami ŭpryhožańnia świetu.

Čaławiek jość najwažniejšym stwareńniem Božym. Jaho Boh stwaraje na swoj wobraz i padabienstwa (duša, rozum, wolnaja wola) i daje jamu waładańnie nad ziamloju. Usio na ziamli mieła być pasłušna i padparadkawana čaławieku, a čaławiek Bohu. Biaručy prykład z čynaŭ Božych, čaławiek mieŭ 6 dzion pracawać, a na siomy adpačyć i achwiarawać jaho Bohu, jak dzień światočny. Hetym mieŭ świedčyć, što Boh jość Stwarycielem usiaho suświetu.

A jakaja-ž była dalejšaja historyja rodu ludzkoha? Jakim byŭ čaławiek na samym pačatku, a jakim ciapier? Čamu hetak stałasia? I čamu hetaja ziamla, najstrajniejšy twor Božy, jość dla čaławieka dalinaj niadoli, płaču? Ab hetym haworyć historyja pierwarodnaha hrechu.

Pawodle Biblii čaławiek źjawiŭsia ŭ strojnym sadzie, dzie było zasadžana Boham mnoha dreŭ, pładami katorych mieŭ žywicca čaławiek. Cieła čaławieka Boh uziaŭ z ziamli, a dušu stwaryŭ - tchnuŭ u jaho.

Stwaryŭ taksama dla jaho tawaryšku — žančynu, z katoraj maje žyć adno z adnym - u siamiejnym žyćci. Aboje žywuć, jak i inšyja Božyja stwareńni, pawodle natury: hołyja, biaz chaty, biez adziežy: ale majuć usiu paŭnatu žyćcia duchowaha: jasny rozum, silnuju wolu, wialikuju intelihiencyju. Jany jość hłyboka relihijnyja, adnosiacca da Boha z wialikaj baćka wiadzie luboŭju, jak dzieci da swajho Baćki, a Boh ích i ŭzhadoŭwaje - i heta była relihija (h. zn. łučnaść z Boham) pieršych ludziej.[1] Boh abjaŭlaje Adamu relihijnyja praŭdy i heta było pieršapačatkawaje Abjaŭleńnie, jakoje pierachodzić z pakaleńnia ŭ pakaleńnie. Boh lubić ludziej, abiacaje im nieśmiarotnaść, kali jany nia złomiać Jahonaha prykazańnia.

Pieršyja ludzi sami z siabie nie mahli-b dapuścicca hrechu i buntu pierad Boham, kali-b da hetaha ich nia źwioŭ Zły duch, katory ŭžo byŭ zhrašyŭšy i ciahnuŭ da hrechu lu-

  1. Słowa relihija wywodzicca ad łacinskaha słowa religio, što aznačaje suwiaź abo złučnaść. Dyk toj čaławiek maje relihiju, chto praz wieru. nadzieju i luboŭ nawiazaŭ hetu suwiaź z Boham.