dziej. Žadańnie stacca jak Boh, skusiła ich i jany łomiać: Božy zahad — hrašać. Hrech adkidaje ich ad Boha: daŭniej jany lubili jaho, a ciapier bajacca i stydajucca. Hrech wyhaniaje ich z raju i prymušaje ciažka pracawać, kab zdabyć kawałak chleba i zrabić ziamlu paduładnaj sabie. Hrech urešcie prynosić z saboju śmierć, ad katoraj mahli-b być wolnymi.
Dyk pieršaja para čaławiectwa — heta žyćcio biaz kulturnych zdabytkaŭ, u ŭradžajnym lesie, dzie čaławiek žywicca pładami z drewaŭ, žywieć u adnaženstwie (monogamii), nia maje adziežy, ale maje wieru ŭ adnaho Boha, Baćku swajho i Wučyciela.
Pamiać ab hetym ščaśliwym žyćci pieršych ludziej u rai, a paśla ab ich hrešnym upadku my spatykajem nia tolki ŭ Biblii, jana zachawałasia ŭ literatury i ŭ rožnych padańniach usiaho čaławiectwa. Haworycca ab hetym u padańniach staradaŭnych Babiloncaŭ, Persaŭ, Hrekaŭ i inšych narodaŭ, choć nia tak ścisła i wierna, jak heta apisana ŭ Biblii. Nawukowyja dośledy siańniašniaha dnia šmat prynosiać paćwiardžeńnia hetaha apisannia, jakoje my majem u Biblii. Biblija wierna pierakazała nam pieršapačatkawaje Abjaŭleńnie i astatki staradaŭnaj tradycyi, jakuju Majsiej sabraŭ i padaŭ nam u pieršaj knizie św. Pisańnia.[1]
- ↑ Ab usich pryrodnych zjawach aŭtar haworyć tak, jak hawaryli sučasnyja jamu ludzi. Nia moh jon hawaryć tak, jak haworać u 20 stalećci pa Chryście, karystajučysia ŭsim nawukowym materjałam, bo jaho tahdy nie. zrazumieli b. Treba wiedać, što Biblija swaimi pačatkami siahaje da 1300 hodu pierad Chrystom, značyć bolej, jak try tysiačy hadoŭ tamu! A tady ludzi jnakš dumali j inakš hladzieli na świet i žyćcio.
