U časoch Abrahama Kanaan užo byŭ husta zasieleny roznymi semickimi narodami, jakija wiali častkowa pastyrskaje, častkowa asiełaje žyćcio. Tahdy ŭžo ŭ Kanaanie bačym wialikija i mocnyja harady, akružanyja taŭściornymi ścienami (da 6 metraŭ šyryni). Žychary haradoŭ zajmalisia handlarstwam, a sialanie — ziemlarobstwam i hadoŭlaju žywioły. Kožny horad mieŭ swajho karala, jakija pamiž saboju časta wadzilisia.
U św. Pisańni my nikoli nie spatykajem nazowy "Palestyna" na aznačeńnie Kanaanu. Tady Palestynaj nazywali kraj, pałožany na zachad ad Kanaanu, 'dzie žyli Filistyny, a ŭwieś kraj až ad časaŭ pieršaha karala Saula nazywaŭsia Kanaan, potym Ziamla Izrailawa, abo Abiacanaja. Praroki časta nazywajuć jaje „Ziamla Jehowy" abo „Ziamla Świataja." Paśla niawoli babilonskaje najbolš nazywajuć jaje imiam Judeja. Ciapier-ža najčaściej zawiecca Palestynaj.
§ 12. ABRAHAM I LOT. MELCHIZEDECH.
Abraham i Lot wiali jašče žyćcio pastyrskaje, adnak byli ludźmi bahatymi, mieli jany šmat bydła, awiečak i wierbludaŭ, tak, što skora im nie chwaciła pašy. Pastuchi Abrahama časta wadzilisia z pastuchami Lota za pašu i wadapoj. Hetyja sprečki dachodzili da Abrahama i da Lota. Abraham wielmi lubiŭ zhodu i spakoj i dziela hetaha nia moh pieranieści hetaj kalatni. Adzin raz Abraham kaža da swajho plamieńnika Lota: Niachaj nia budzie swarki pamiž mnoju i taboju i pamiž maimi i twaimi pastuchami: my-ž braty. Woś usia ziamla pierad taboju, kali ty pojdzieš ulewa, to ja pajdu ŭprawa, a kali ty wybiareš uprawa, to ja pajdu ŭlewa". Tahdy Lot adyjšoŭ u staranu raki Jardanu i pasialiŭsia blizka miesta Sadomy ŭ pryhožaj dalinie, a Abraham adyjšoŭ u staranu horadu Hebronu.
Adzin raz susiednija karali napali na Sadomu, dzie žyŭ Lot, zabrali ŭ pałon mnoha ludziej z usim, što jany mieli. Pamiž tymi ludźmi byŭ taksama j Lot. Kali Abraham dawiedaŭsia ab hetym, to zaraz-ža sabraŭ swaich słuh u liku 318 čaławiek, uzbroiu ich i pahnaŭsia za tymi karalami. Dahnaŭ ich nočču, napaŭ na ich niespadzieŭki i adabraŭ nahrablenaje dabro i aswabadziŭ Lota.
Kali Abraham waročaŭsia damoŭ, wyjšaŭ jamu na spatkańnie Melchizedech, karol horadu Salem i złažyŭ Bohu achwiaru z chleba i wina, a tak-ža bahasławiŭ Abrahama. Karol Sadomski dziakawaŭ Abrahamu za pomač i chacieŭ addać jamu ŭsio adabranaje dabro, ale Abraham nie zachacieŭ pryniać ničoha za swoj dobry ŭčynak.
Melchizedech byŭ karalom horadu Salem (Jezuzalimu) i razam świataram (kapłanam) i dziela taho jon składaŭ Bohu achwiaru z chleba i wina. Jaho achwiara była padabienstwam Imšy św., u katoraj p. Jezus achwiaroŭwajecca Bohu Ajcu swajmu pad aznakami chleba i wina. U psalmie 109 (pieršym niašpornym) Chrystus zawiecca świataram (kapłanam) pawodle abradu Melchizedecha.
