Pasla hetaje ŭmowy, zroblenaje pamiž Boham i ludźmi Majsiej uzyšoŭ iznoŭ na haru i byŭ tam na hutarcy z Boham sorak dzion i sorak načej. Boh nawučaŭ jaho, jak maje kirawać narodam u sprawach Boskich i ludzkich, urešcie daŭ jamu dźwie kamiennyja tablicy, na katorych byli śpisany dziesiać prykazańniaŭ.
Tymčasam izraelity, stojačy pad haroj Synaj, čakali na prychod Majsieja i nie mahli dačakacca. Bačačy, što jaho niama, padumali, što jon moža tam pamior na hare — i dziela taho źwiarnulisia da Aarona i skazali: "zrabi nam bahi, kab jany jšli pierad nami, bo nia wiedajem, što stałasia z Majsiejem. Aaron spačatku adwodziŭ ich ad hetaha namieru, ale kali žydy sto-raz-to macniej damahalisia takich samych bahoŭ, jakich jany widzieli ŭ ehipcyjanaŭ, Aaron zahadaŭ im paznosić usie załatyja rečy, jakija mieli. Jon dumaŭ, šta izraelity paškadujuć zołata, ale kali jany źniaśli šmat zołata, Aaron užo bajaŭsia praciwić i wyliŭ im z zołata byčka, na padabienstwa biełaha byka Apisa, jakoha ehipcyjanie ŭwažali za Boha. Izraelity zbudawali pierad załatym byčkom aŭtar, składali jamu achwiary i jak pahancy pili, jeli i tancawali kala taho cialuka.
U toj čas Majsiej zychodziŭ z hary, niasučy ŭ rukach dźwie kamiennyja tablicy z dziesiaćciu Božymi prykazańniami. Uwidzieŭšy, što dzieicca: i załatoje ciala, i achwiary, i tancy, zahniewaŭsia mocna i ŭ wialikim hniewie kinuŭ tablicy ab ziamlu, a ciala prykazaŭ skryšyć na drobny parašok, źmiašaŭ hety parašok z wadoju i dawaŭ pić izraelitam, kab jany sami prakanalisia, jak słaby byŭ toj bałwan, katoraha jany ŭwažali za Boha. Potym zhaniŭ Aarona za toje, što jon paddaŭsia woli narodu, sabraŭ kala siabie tych, što wieryli ŭ praŭdziwaha Boha, zahadaŭ im uziać miačyj iści pazabiwać usich, chto jašče chacieŭ kłaniacca bałwanu. Lahło tady ad miača mnoha narodu.
Nazaŭtry Majsiej iznoŭ pajšoŭ na haru i prasiŭ Boha, kab darawaŭ narodu jahony hrech. Boh wysłuchaŭ malitwu Majsieja i darawaŭ narodu, ale zahadaŭ Majsieju, kab pryhatowiŭ dźwie nowyja tablicy, na katorych wypisaŭ 10 prykazańniaŭ. Na adnej tablicy byli napisany try pieršyja prykazańnni, katoryja adnosilisia da Boha, a na druhoj dalejšyja siem, jakija adnosilisia da ludziej. Pieršyja try prykazańni wučać nas, jakija našy abawiazki pierad Boham i Stwarycielem našym, a druhija siem wučać nas, jak treba žyć z ludźmi.
Kali Majsiej zychodziŭ z hary, twar jahony byŭ taki jasny, što zdawałasia, ad jaho bjuć pramieńni. Doŭhaje prabywańnie i hutarka z Boham wyklikała na twaru jahonym takoje dziŭnaje źjawišča. Twar jahony świaciŭsia niaziemnym bleskam.
