nami. Na dziadziniec moh ŭwachodzić takža narod, tut jon astawaŭsia praz uwieś čas nabaženstwa, tut maliŭsia razam z światarami i lewitami, tut atrymliwaŭ bahasławienstwa.
Takich achwiaraŭ, jak byli daŭniej, u Starym Zakonie, ciapier niama. U Nowym Zakonie nia palać na achwiaru ani žywioły ani zboža. Hetyja starazakonnyja achwiary skončylisia razam z St Zakonam. Ciapier jość achwiara ważniejšaja — heta Imša św. U Imšy św. achwiarujecca sam p. Jezus, katory raz achwiarawaŭsia krywawym sposabam za ludziej (na Kalwaryi), a ciapier biazustanna, u kožnaj Imšy św., achwiaroŭwajecca sposabam biazkroŭnym za tych ža ludziej. Zatym takaja wialikaja wartaść Imšy św.
Świata Aprača suboty, katoruju Izraelity abchodzili kožny tydzień, Majsiej ustanawiŭ tak-ža niekatoryja świata. Najważniejšym światam była Pascha — na pamiatku wychadu. z Ehiptu. Abchodzili jaje praz uwieś tydzień. Najbolš uračystaju chwilinaj padčas hetych świat była wiačera, u časie katoraj jeli wialikodnaha barančyka; pili wino, źmiašanaje z wadoju, z adnej čary; užywali presnaha chleba (ciapier macy); piajali relihijnyja pieśni — psalmy; uspaminali wychad z Ehiptu i razwažali ab pryšłym Mesyjašy. Wialikdzień wypadaŭ u izraelitaŭ u kancy sakawika.
50 dzion paśla Paschi Izraelity abchodzili Piacidziesiatnicu abo Siomuchu (siem tydniaŭ), na tuju pamiatku, što na piaćdziesiaty dzień paśla wychadu z Ehiptu Boh daŭ izraelitam 10 prykazańniaŭ. Na Siomuchu dziakawali Bohu za žniwo i ŭradžaj (u Palestynie ŭ hetu paru žnuć) i składali Bohu na achwiaru ŭ światyniu dźwie bułki pšonnaha chleba.
U wosień izraelity abchodzili świata Šatroŭ abo kučak, na tuju pamiatku, što jany praz 40 hadoŭ u pustyni žyli ŭ šatroch abo pałatkach.
Aprača hetych świat, Majsiej ustanawiŭ jašče adzin dzień u hod dla pakuty abo pajadnańnia z Boham (tak zwany Sudny dzień). U hety dzień archiświatar składaŭ achwiaru za ŭwieś narod, za siabie i za świataraŭ. Z achwiarnaju krywioju ŭwachodziŭ archiświatar u hety dzień u miesca „Światoje światych" i krapiŭ jaho. Potym kłaŭ ruki na haławu achwiarnaha kazła, wykazwaŭ winy ŭsiaho narodu i taho kazła wyhaniali ŭ pustyniu i tam skidali sa skały, na toj znak, što narod składaje achwiaru za swaje hrachi.
Niekatoryja świata z Star. Zakonu pierajšli da chryścijanstwa, ale ŭžo nia ŭ tym značeńni, jakoje jany mieli ŭ St Zakonie. (Naprykład Pascha — Wialikdzień na pamiatku ŭskrašeńnia p. Jezusa z umioršych, a Siomucha na pamiatku Sasłańnia Ducha św. i h. d.).
Bolej hodu prabyli Izraelity pad haroju Synaj. Kali ŭžo Majsiej uparadkaŭ i ŭsio zrabiŭ tak, jak jamu zahadaŭ Boh,
