Čamu Izraelity byli hetakija skłonnyja da bałwachwalstwa? Što pabudžała ich adwaročwacca ad praŭdziwaha Boha, a zwaročwacca da bałwanoŭ?
Na heta było mnoha pryčyn. Pieradusim Izraelity nie mahli zrazumieć duchowaha Boha, jakoha jany nie mahli bačyć; im, jak narodu pastyrskamu, nia majučamu wyšejšaj duchowaj kultury, byŭ bolej zrazumieły kult bałwanoŭ, jakich jany mahli bačyć i da jakich mahli datknucca. Woś heta była pieršaja pryčyna ichnaha nachiłu da bałwachwalstwa. Ale byli jašče inšyja, wypływajučyja z tych abstawin, pasiarod katorych jany znajšlisia.
Treba wiedać, što zajmańnie Kanaanu adbywałasia pawoli i pastupowa. Izraelity, dziakujučy swajej wajskowaj arhanizacyi, pieramahli žycharoŭ Kanaanu. Ale staraja kultura i relihijnyja abrady kanaanskija žyli jašče pasiarod padbitaha narodu i zatym Majsiej i Jozue napaminajuć, kab izraelity nie ŭwachodzili ŭ družbu z kanaancami i nie radnilisia z imi praz žanimstwa — hetym jany chacieli ŭścierahčy ich ad pahanstwa, jakoje panawała kruhom kala Kanaanu i ŭ samym Kanaanie.
Relihija kanaancaŭ była naskroź pahanskaja. Jany addawali čeść Božuju roznym bałwanom, a nawat drewam i kamieńniam, u katorych, jak jany dumali, prabywaje bostwa. Kožny narod mieŭ swajho boha Baała, jakomu składali nawat krywowyja achwiary z ludziej (asabliwa z małych dzietak). Pa ŭsim krai abchodzili jašče kult Astarty, bahini rodziačaj pryrody, lubowi i płodnaści i hety kult byŭ złučany z roznymi raspusnymi abradami. Majsiej, Jozue, a potym praroki zahadywajuć usie hetyja pahanskija świataś ci niščyć i znosić pahanstwa ŭ Kanaanie.
Izraelity byli ŭ Kanaanie narodam pryšłym, a asnaŭnym nasialeńniem byli kanaancy, jakija doŭhi čas dziaržalisia swajej relihii i abyčajaŭ. Zatym my bačym takoje zaŭziataje zmahańnie, jakoje adbywałasia zaŭsiody pamiż pahanstwam i praŭdziwaj relihijaj Izraela. Heta možna zaŭwažyć asabliwa na poŭnačy Kanaanu, dzie izraelity, asłablenyja biazupynnaju wajnoju, aščadžali žycharoŭ Kanaanu, z časam pierajmali ad ich pahanskija abyčai i kłanialisia ichnym Baałam, jakija, zaležna ad horadu, dzie im kłanialisia, nazywalisia rozna npr. Baał-Zebub (abo Belzebub), Baał-Hermon i h. d.
Adzin raz Izraelity za swajo bałwachwalstwa byli praz 7 hadoŭ pad uładaj susiedniaha narodu — Madyjanitaŭ. Madyjanity što-hod, uletku, napadali na Izraelitaŭ, zabirali ichnaje dabro i ŭsio što papała, a nad Izraelitami mocna ździekawalisia. Izraelity ratawalisia tady, jak mahli: uciekali ŭ hory, žyli ŭ piačorach — i tady tolki nawaročwalisia da Boha, kali ich dobra prycisnuła biada. Na hety raz jany šukali ratunku ŭ malitwie da Boha. Boh pačuŭ prośby narodu i pasłaŭ im abaroncu — Hedeona.
Hedeon byŭ synam prostaha Izraelity. Kali jon pačuŭ, što Madyjanity napali na jaho rodny kraj, to čym skarej śpiašyŭ wymałacić i źwiejać pšanicu, kab z zapasam chleba ŭciačy ŭ hory. Kali jon byŭ ščyra zaniaty małaćboju, pakazaŭsia jamu anioł i skazaŭ, što Boh jaho wybraŭ na abaroncu swajho narodu.
Madyjanity pad toj čas užo pierajšli Jardan i razłažylisia abozam u dalinie. Hedeon, pačuŭšy božaje pazwańnie, pasłaŭ zaklik pa ŭsiej ziamli Izraelskaj, kab čym chutčej źbiralisia ludzi baranić swoj kraj — i skora kala jaho sabrałasia 32 tysiačy wojska. Kab prakanać narod, što jaho sapraŭdy Boh
