§ 47. PAMAZAŃNIE NA KARALA DAWIDA. PIERAMOHA
NAD GOLIATAM.Pamazańnie na karala Dawida. Kali Boh adkinuŭ Saula, to zahadaŭ Samuelu iści ŭ Betlejem i tam namaścić na karala adnaho z synoŭ Izaija (abo Jesse). Samuel, choć wielmi lubiŭ Saula, ale pasłušny woli Božaj pajšoŭ u Betlejem. Tam złažyŭ Bohu achwiaru i paklikaŭ da siabie synoŭ Izaija. Izaij pačaŭ prywodzić swaich synoŭ paparadku, pačynajučy ad staršaha. Uhledzieŭšy pieršaha syna, katory byŭ nadta strojny i pryhožy, Samuel padumaŭ, što musić hetaha Boh wybraŭ na karala, ale Boh skazaŭ, što Jon uhledajecca nia stolki na ŭzrost i charastwo čaławieka, skolki na dušu i serca, dyk nia hety budzie karalom Izraelskim. Tahdy Izaij prywodziŭ jamu paparadku ŭsich swaich siami synoŭ, jakija byli doma, ale Boh niwodnaha z ich nia wybraŭ na karala. Samuel ździwiŭsia i spytaŭsia ŭ Izaija, ci heta ŭžo ŭsie jahonyja syny? Izaij adkazaŭ: nie, jość jašče adzin, Dawid, ale toj pasie awiečki ŭ poli. Samuel zahadaŭ i jaho kliknuć.
Kali pryšoŭ Dawid, Boh skazaŭ Samuelu: "Ustań i namaść, bo heta toj, katory maje być karalom u Izraeli". Samuel uziaŭ načyńnie z aliwaju i namaściŭ jaho na karala. Dawid byŭ najmałodšym synam Izaija i tahdy byŭ jašče saŭsim maładym chłapcom. Ab hetym namaščeńni Saul ničoha nia wiedaŭ.
Ad taho času, jak Dawid byŭ pamazany na karala, Duch Božy adstupiŭ ad Saula i supačyŭ na Dawidzie. Saul čuŭ hetaje, staŭ panurym i sumnym — hryzła jaho niejkaja nuda. Kab raźwiasialić karala, pačali šukać takoha čaławieka, katory ŭmieŭ dobra jhrać, kab muzykaj razwodzić čornyja dumy karala. Adzin z prydwornych skazaŭ, što ŭ Betlejemie jość chłapiec, syn Izaija, na imia Dawid, jaki nadta dobra umieje ihrać na harfie. Zaraz-ža kliknuli jaho na karaleŭski dwor. Kali na Saula nadychodzili čornyja dumy, Dawid ihraŭ na harfie i karalu rabiłasia lahčej. Saul palubiŭ Dawida, pakinuŭ jaho pry swaim dwary i nawat zrabiŭ jaho swaim zbrojanoscam. (Dawid nasiŭ zbroju za Saulam).
Ale zdaryŭsia fakt, jaki papsuŭ dobryja adnosiny Saula da Dawida. Hetym faktam była pieramoha Dawida nad Goliatam.
Dawid pieramahaje Goliata. U toj čas, kali heta dziejelasia, Filistyny pajšli wajnoju na Izraelitaŭ. Filistynskaje wojska ŭwajšło ŭ ziamlu Izraelskuju i razłažyłasia abozam na adnej hare. Na druhoj hare stała Izraelskaje wojska. Pamiž adnym i druhim wojskam była dalina.
Kali jany hetak stajali suproć siabie, z wojska filistynskaha pačaŭ wychodzić nadta wialiki i silny čaławiek. Nazywaŭsia jon Goliat. Mieŭ jon na sabie mocnuju žaleznuju zbro-
