čy pa nawuku) prynios z saboju pachnučych alejkaŭ, pryšli i jašče niekatoryja―dyk supolnymi siłami źniali z kryža cieła Jezusa, namaścili jaho pachnučymi alejkami i ŭkrucili ŭ pałotny dziela pachawańnia. Niedaloka ad taho miejsca, dzie Jezus pamior, Jazep z Arymatei mieŭ sad, u hetym sadzie byŭ nowy, wykawany u skale, hrob, u katorym jašče nichto nia byů pachawany. U hetym hrobie i pałažyli cieła Jezusa, a da uchodu ŭ hrob prywalili ciažki kamień.
Pry pachawańni była Matka Jezusa, była Maryja Mahdalena i inšyja žančyny, jakija nad ciełam Jezusa wyliwali horkija ślozy. Zaraz paśla pachawańnia jany pajšli ŭ horad, kab nakupić bolej pachnučych alejkaŭ, ale nie mahli hetaha zrabić, bo ŭžo było zajšoŭšy świata.
A nazaŭtry h. zn. u subotu pryšli da Piłata staršyja žydoŭskija i skazali: „My ŭspomnili, što hety zwodnik jašče za žyćcia hawaryŭ, što jon pa troch dniach uwaskreśnie. Dyk zahadaj, kab pilnawali hrobu až da treciaha dnia, kab časam nia pryšli wučni, nia ukrali jahonaha cieła i kab potym nie skazali narodu: Jon uwaskros. Tahdy hetaja apošniaja pamyłka byłab horšaja za pieršuju." Skazaŭ im Piłat: „Majecie stražu, pilnujcie, jak umiejecie.
Jany pajšli, abstawili hrob stražaj i apiačatali kamień, kab nichto nie ŭwajšoŭ u hrob. Pachawany byŭ P. Jezus u W. Piatnicu kala hadziny 6. Na hetu pamiatku pa kaściołach ciapier ustrajwajuć hraby, katoryja stawiać nam prad wačyma sumny abrad pachowin Jezusa.
Mučeńni i śmierć Jezusa Kaścioł prypaminaje nam u W. Poście, a asabliwa ŭ apošnim tydni W. Postu, jaki zawiecca Wialikim Tydniem.
W. Post pačynajecca ad Papielca, kali kapłan pasypaje hałowy wieručym chryścijanam popiełam na znak pakuty (prypomnicie pakutu Niniwitaŭ u St. Zakonie), a W. Tydzień pačynajecca ad Wierbnaj niadzieli.
Asabliwaje značeńnie u hetym tydni majuć try apošnija dni: čaćwier, piatnica i subota. U hetyja dni Jezus ustanawiŭ Najśw. Sakrament (Eŭcharystyju), ciarpieŭ, pamior i byŭ pachawany - zatym hetyja dni zawucca Wialikimi.
U W. Čaćwier - u dzień ustanaŭleńnia Eŭcharystyi i pačatku mukaŭ Jezusa ŭ Sadzie Aliŭnym - u časie Imšy padčas „Gloria“ adzywajucca ŭsie zwany i potym na znak žałoby moŭknuć až da Gloria" u W. Subotu. Miest zwanoŭ u hetym časie adzywajucca klakotki (traščotki). U W. Čaćwier padčas Imšy św. razdajecca Kamunija św., tahdy kožny katalik, razumiejučy wažnaść hetaha dnia, starajecca prystupić da Kamunii św., kab hetakim čynam ušanawać uhodki ustanaŭlennia Eucharystyi i pryniać Cieła i Kroŭ Chrystowu da swajho serca. U W. Čaćwier paśla Imšy kapłan pieranosić N. Sakrament u ciamnicu. Pa kaściołach katedralnych biskup abmywaje nohi 12 starcam i paświačaje św. Alei da Chrostu, Kryžmawańnia i Apošniaha Namaščeńnia.
U W. Piatnicu ŭsio nabaženstwa nosić charaktar wialikaj žałoby z pryčyny śmierci Jezusa. Kapłan wychodzić da aŭtara ŭ čornym adzieńni i łažycca pierad aŭtarom kryžam, potym čytaje pasyju (apisańnie muki Jezusa), a urešcie biare kryž, akryty čornaju krepaju, adkrywaje jaho pawoli i piaje: „Ecce lignum crucis" (Woś drewa kryža, na katorym wisieła Zbaŭ-
