i puścili ich na wolu. A apostały išli i ciešylisia, što mahli ciarpieć dla Jezusa takuju ciažkuju karu, jak bičawannie i nie pierastawali kožny dzień nawučać narod u światyni i pa damoch.
Duch św. nia tolki aświaciŭ rozum apostałaŭ, ale ŭmacawaŭ ich wolu i daŭ patrebnuju adwahu da pašyrańnia nawuki Chrystowaj. Apostały mieli wialikuju achwotu da dobrych čynaŭ, a kali ich spatykała ciarpieńnie, to ciešylisia, što mahli ciarpieć za Jezusa. Hetak ciešacca ŭsie zmahary za chryścijanskuju ideju, kali im treba ciarpleć.
Słuchajučy apostalskich nawukaŭ, nawaročwalisia da wiery chryścijanskaj nia tolki žydy z Palestyny, ale i z inšych krajoŭ, jak Hrecyja, Małaja Azija, Afryka, jakija prybywali ŭ Jeruzalim na świata i tut mieli mahčymaść pačuć słowa Božaje i pabačyć cudy. Dyk wiera chryścijanskaja pašyralasia ŭžo i za hranicy Palestyny.
Ale haloŭny centr chryścijanskaha žyćcia — heta byŭ Jeruzalim. Tut była najbolšaja hramada wieručych, tut prabywali i nawučali apostały, tut źbirali i dzialili pamiž udowaŭ i sirot dary, jakija znosili ludzi bahaciejšyja.
Adnak, kali ličba chryścijan uzrasła, zdarylasia tak, što pry abdzialanni ŭdowaŭ i biednych abminuli ŭdowaŭ z druhich krajoŭ i zhetul paŭstała narakańnie na niesprawiadliwy padzieł daraŭ. Hetaje narakańnie dajšło da apostałaŭ. Apostały sklikali sabrannie wučniaŭ i skazali: „Nie wypadaje nam kidać słowa Božaje i bracca razdawać chleb. Dyk wybiarcie spasiarod siabie siem čaławiek, poŭnych Ducha światoha i mudraści - i my ich pastawim nad hetaj sprawaj. A my budziem pilnawać nabaženstwa i pašyreńnia słowa Božaha".
Spadabałasia hetaja mowa ŭsiamu narodu i wybrali 7 čaławiek; Ściapana, poŭnaha wiery i Ducha św. i jašče 6 čaławiek, katorych pastawili pierad apostałami. Apostały, molačysia kłali, na ich ruki swaje i takim paradkam paświacili ich na dyjakanaŭ. - I ad hetaha času ŭsie haspadarčyja sprawy naležali da ich.
Pieršy z dyjakanaŭ, św. Ściapan, nia tolki zajmaŭsia padziełam daraŭ, ale tak-ža pašyrańniem nawuki Chrystowaj, pry hetym čyniŭ mnoha cudaŭ. Prociŭ jaho wystupili wučonyja ŭ Zakonie i spračalisia z im u relihijnych sprawach, ale nie mahli ústajać pierad jaho rozumam, bo Duch św. pramaŭlaŭ praz jaho wusny. Tahdy padasłali falšywych świedkaŭ, jakija ćwiardzili, što byccam św. Ściapan bluźniŭ prociŭ Majsieja i Boha; świedki padburyli hetym narod i staršych; źbiehlisia ludzi, uziali św. Ściapana i pawiali prad Wysokuju Radu.
