dziŭsia karol Judejski, bo my bačyli jahonu zorku na ŭschod sonca i pryšli pakłanicca jamu.
Karol Herad, páčuŭšy ab hetym, mocna strywožyŭsia. Jon paklikaŭ da siabie staršych duchoŭnych i wučonych u Zakonie i pytaŭsia ich, dzie mieŭ Chrystus naradzicca. Jany jamu skazali, što ŭ Betlejem, bo ŭ praroka Michieja hetak napisana: "I ty Betlejemie, ziamla Judejskaja, ničym ty nia mienšaja spasiarod sialib Judejskich, bo z ciabie wyjdzie pawadyr, katory budzie kirawać narodam maim Izrailskim".
Tahdy Herad tajkom paklikaŭ da siabie mudracoŭ, pilna ich raspytaŭ ab časie, kali im pakazałasia zorka i, pasyłajučy ich u Betlejem, skazaŭ: "Idziecie i pilna raspytwajcie pra dzicia, a kali znojdziecie, dajcie mnie znać, kab i ja moh pajści i pakłanicca jamu".
Mudracy, wysłuchaŭšy karala, adjechali i woś iznoŭ taja zorka, jakuju jany bačyli na ŭschod sonca, pajšła pierad imi, až pakul nie zatrymałasia nad tym miescam, dzie było dzicia. Uhledzieŭšy zorku, jany wielmi ŭściešylisia. I ŭwajšoušy ŭ dom, znajšli dzicia z Maryjaj matkaj jahonaj i, upaŭšy, pakłanilisia jamu. Potym adčynili skarby swaje i achwiarawali jamu zołata, kadziła i myrru.
Addaŭšy pakłon, jany chacieli waročacca da Herada, ale ŭ śnie atrymali wiestku ad Boha, kab nie waročalisia da jaho, dyk inšaj darohaj wiarnulisia ŭ swoj kraj.
Kali mudracy adjechali, źjawiŭsia Jazepu ŭ śnie aniel Božy i skazaŭ jamu: „Ustań, biary dzicia i matku jahonu i ŭciakaj u Ehipiet i budź tam až pakul nie skažu tabie — bo Herad budzie šukać dziciaci, kab zahubić jaho".
Pačuŭšy hetakuju wiestku, św. Jozef ustaŭ, uziaŭ dzicia i matku jahonu ŭnočy i rušyŭ u Ehipiet i byŭ tam až da Heradawaj śmierci.
A Herad tymčasam čakaŭ na mudracoŭ i, nia mohučy ich dačakacca, zrazumieŭ, što mudracy źwiali jaho i ŭžo nia wiernucca. Tahdy zahniewaŭsia mocna i, pasłaŭšy wojska, zahadaŭ wybić usich dzietak u Betlejemie i wakolicach jaho, ad dwuch hadoŭ i mienš, zhodna z časam, ab jakim dawiedaŭsia ad mudracoŭ. Hetakim sposabam jon spadziewaŭsia pamiž inšymi dzietkami zabić i dzicia Jezus. Ale daremna, świataja siamiejka ŭžo prybližalasia da hranic Ehiptu.
Try mudracy abo, jak my ich nazywajem, karali, byli rodam z Chaldeji, dzie wučonyja ludzi taho času zajmalisia dośledami nad bieham zorak. Tady ludzi wieryli, što zory majuć wialiki ŭpłyŭ na ludziej i na losy ŭsiaho čaławiectwa zatym pilna sačyli za ŭsimi niabiesnymi źjawami. A treba wiedać, što na ŭschodzie wiedali ab praroctwie Balaama, što "paŭstanie zorka z Jakuba", dyk, jak tolki ŭhledzieli nowuju zorku, zaraz skirawalisia ŭ toj kraj, dzie žyli patomki Jakuba i tam šukali abiacanaha Mesyjaša ― karala Žydoŭskaha.
