Kali Jezus skončyŭ hawaryć, spytaŭsia ŭ swaich wučniaŭ: „Ci wy zrazumieli ŭsio hetaje"? Kažuć jamu: „Tak“.
Hetaje apošniaje padabienstwa maje takoje samaje značeńnie, jak padabienstwa ab pšanicy i kukalu: jak u niewadzie traplajucca roznyja ryby, tak buduć i u kaściele Chrystowym roznyja ludzi: i dobryja i błahija.
A čamu Jezus nawučaŭ u padablenstwach i prypowieściach, a nie ŭ prostaj nawucy? Treba wiedać, što na úschodzie hety sposab nawučańnia wielmi pašyrany, tam padajuć nawuku u formie prypowieściaŭ, pada bienstwaŭ i zahadak, jakija stawiać čaławieka pierad roznymi pytańniami, jakija treba raźwiazać i hetym samym prymušajuć dumać. Urešcie ludzi tamaka wielmi lubiać abrazowuju nawuku z roznymi paraŭnanniami, jakija traplajuć da ich serca i bujnaha waabražeńnla. Užywaŭ hetaj formy nawučańnia i P. Jezus, kab lahčej trapić da ludzkoha rozumu i paniaćcia.
Azdaraŭleńnie chworaha na puchlinu. Adzin raz u światočny dzień P. Jezus uwajšoŭ da adnaho wydatnaha faryzeja jeści chleb, a jany (h. zn. faryzei) śladzili za im. I byů tam adzin spuchšy čaławiek, jakoha, widać, faryzei ŭmyślna prywiali tudy, kab pahladzieć, što P. Jezus budzie z im rabić, bo jany ćwiardzili, što u świata nia možna azdaraŭlać.
Jezus paznaŭ ich dumki i, zaŭwažyŭšy taho chworaha čaławieka, spytaŭsia ŭ ich: „Ci možna azdaraŭlać u subotu"? Jany maŭčali. Tahdy P. Jezus datknuŭsia da taho čaławieka i azdarawiŭ jaho. A faryzei pačali narakać i horšycca, uwažajučy, što P. Jezus łomić dzień światy. Ale Jezus daŭ im takoje pytańnie: „Kali ŭ katoraha z was asioł abo woł uwalicca ŭ studniu, to ci-ž wy nie wyciahwajecie jaho zaraz-ža ŭ subotu"?
I nie mahli jamu ničoha skazać.
A Jezus, bačačy, jak jany wybirali pieršyja miajscy pry stale, skazaŭ da zaprošanych: „Kali ciabie paprosiać u haścinu, to nie sadzisia na pieršym miescy, bo moža byŭ prošany chto wažniejšy za ciabie i haspadar zachoča jaho pasadzić na hetym miejscy, dyk moža skazać da ciabie: ustupi jamu miesca — i tahdy z stydam pryšłosia-b tabie zaniać apošniaje miesca.
„Ale ty, kali ciabie paprosiać, siadź na apošnim miescy, tady haspadar, pryšoŭšy, skaža tabie: Druža, siadź wyšej — i budzie tabie pašana pierad tymi, što siadziać razam z taboju.
„Bo kožny, chto sam siabie pawyšaje, budzie panižany, a chto sam siabie panižaje, budzie pawyšany".
Azdaraŭlajučy chworaha na puchlinu, Jezus wykazwaje faryzejam niahodnaść ichnych dumak, a tak-ža ich pamyłkowy pahlad na swiatkawańnie suboty. Pawodle nawuki faryzejaŭ nia možna było ŭ subotu nawat azdara
