Spasiarod swaich wučniaŭ Jezus wybraŭ 12 apostałaŭ, kab jany byli świedkami jaho žyćcia i nawuki i kab pamahali jamu ŭ pašyranni waładarstwa Božaha.
Imiony hetych 12-ci apostałaŭ takija: Symon, jakoha zawuć Piotr i jahony brat Andrej, Jakub, syn Zebedeja i brat jahony Jan, Filip i jahony tawaryš Baŭtramiej, Tamaš i Mateuš, što byŭ mytnikam, Jakub, syn Alfeja, zwany małodšym i jahony brat Tadeuš, Symon, zwany Rupnym i Judaš z Karyjotu.
Apostałaŭ padzialiŭ P. Jezus pa dwuch i paslaŭ ich apawiaščać waładarstwa Božaje. Na darohu daŭ im takuju nawuku: „Idziecie i kažecie, što ůžo blizka waładarstwa Božaje. Azdaraŭlajcie chworych, uskrašajcie ŭmierłych, ačyščajcie prakažanych, wyhaniajcie djabłaŭ. Darma wy atrymali, darma i dawajcie. Nie biarecie z saboju ni zołata, ni sierabra, ni miedziakoŭ, bo pracaŭnik wart swajej ježy (wart, kab jaho nakarmili).
„A kali ŭwojdziecie ŭ jaki horad abo miastečka, spytajcie, chto ŭ im jość dastojny i tam žywiecie, až pakul nia wyjdziecie. A ŭchodziačy ŭ dom, prywitajcie jaho sławami: Supakoj betamu domu. Jak toj dom budzie wart, to supakoj waš zydzie na jaho, a kali nia budzie wart, to supakoj waš wierniecca da was. A kali-b chto nia pryniaŭ was i słoŭ wašych nia słuchaŭ — dyk wychodziačy z domu abo z miesta, abtrasiecie pył z wašych noh. Sapraŭdy kažu wam: Sadomskaj i Hamorskaj ziamle lahčej budzie ŭ sudny dzień, čym hetamu miestu.
„Ja pasyłaj was jak awiečak miž waŭkoŭ dyk budźcie prazorliwy, jak źmiei, a prosty, jak hałuby. Nia bojciesia tych, što zabiwajuć cieła, ale dušy zabić nia mohuć. Bolej bojciesia taho, chto moža dušu i cieła zahubić u piekle".
Potym wybraŭ P. Jezus jašče 72 wučniaŭ i, pasyłajučy ich pierad saboju da ŭsich miestaŭ i miastečak, da jakich sam mieŭsia pryjści, kazaŭ im: „Praŭda, što žniwo wialikaje, dyk prasiecie Haspadara žniwa, kab pasłaŭ rabotnikaŭ na žniwo swajo. Idziecie, chto was słuchaje, mianie słuchaje, a chto wami pahardžaje, mnoju pahardžaje".
Pajšli apostały i wučni, a pa niejkim časie waročajucca z swajho apastaławańnia z wialikaj radaściaj i kažuć: „Panie, nawat złyja duchi. słuchajuć nas dziela imieńnia twajho". A Jezus skazaŭ im: „Ja daŭ wam moc. Nia ciešciesia z taho, što duchi wam pakarajucca, ale ciešciesia z taho, što imiony wašyja zapisany ŭ niebie".
I tahdy Jezus, uzradawaŭšysia ŭ dušy, padniaŭ wočy da nieba i tak pramowiŭ da Ajca swajho niabiesnaha: „Chwała tabie Ojča, Uładaru nieba i ziamli, što zakryŭ hetaje ad mu-
