Zbureńnie Jeruzalimu adbyłosia ŭ 70 tym hodzie pa Naradžeńni Chrysta (značyć 38 hadoŭ paśla hetaha praroctwa). Žydy zbuntawalisia prociŭ rymskaj ułady, dyk rymskija lehijony pad pawadyrstwam Wespazyjana, a potym jahonaha syna Cita akružyli Jeruzalim z usich bakoŭ, pabudawali šturmowyja mašyny i paśla doŭhaha i krywawaha boju zdabyli jaho. Horad i światynia byli spaleny i zburany.
Ale mała hetaha. Kali ŭ 135 hodzie žydy iznoŭ paŭstali prociŭ rymlan pad pawadyrstwam niejkaha Bar Kochby, jakoha jany ŭwažali za praŭdziwaha Mesyjaša, cezar rymski Hadryjan zahadaŭ zrujnawać Jeruzalim da tła, tak što sapraŭdy nie astałosia kamienia na kamieni ŭ hetym niaščasnym horadzie.
Praroctwa ab kancy świetu. Adkazwajučy na druhoje pytańnie swaich wučniaŭ, jakoje datyčyła Jahonaha paŭtornaha prychodu i kanca świetu, Jezus nie aznačyŭ dakładna času, kali hetaje staniecca, a tolki padaŭ znaki, pa jakich možna budzie paznać blizki kaniec świetu i apošni sud.
Kazaŭ P. Jezus: „Paŭstanie narod prociŭ narodu i karaleŭstwa prociŭ karaleŭstwa i budzie mor i hoład i ziamlatrasieńnie, ale heta ŭsio tolki pačatak niadoli.
„Tady addaduć was na muki i buduć was zabiwać i budziecie ŭ nienawiści dziela Imieni majho. I tahdy šmat chto adkiniecca i buduć adzin adnaho wydawać i buduć nienawidzieć adzin adnaho. A dziela taho, što pawialičycca kryŭda, astynie miłaść u mnohich".
„I buduć wiaścić hetuju ewaneliju waładarstwa pa ŭsim świecie, na świadectwa ŭsim narodam (kab usie narody atrymali wieść ab Chrystusie i jahonym waładarstwie).
„Paŭstanuć falšywyja Chrystusy i falšywyja praroki, jakija buduć čynić wialikija znaki i dziwy. I budzie tahdy ŭcisk wialiki, jakoha nia było ad pačatku świetu i nia budzie.
„Zaraz pa niadoli henych dzion sonca zaćmicca i miesiac nia daść swajho świetu i zory buduć padać z nieba i niabiesnyja siły zrušacca. I tahdy pakažacca znak Syna čaławiečaha, prychodziačaha ŭ abłokach niabiesnych z wialikaj mocaj i sławaj. I pašle aniołaŭ swaich z zyčnaju truboju i źbiaruć wybranych jaho z usich staron świetu.
„A ad fihowaha drewa wučeciesia padabienstwa: kali ŭžo jahonaja halinka raspuskajecca i wypuščaje liście, wy wiedajecie, što ŭžo blizka leta. Tak i wy, kali ŭbačycie ŭsio heta, wiedajcie, što ŭžo blizka - la dźwiarej. Nieba i ziamla praminuć, ale słowy maje nie praminuć.
„A dnia taho i hadziny nichto nia wiedaje, nawat anioły ŭ niebie, adzin tolki Ajciec. A jak było ŭ dni Noja, tak budzie z prychodam Syna čaławiečaha. Bo jak tahdy pierad patopam ludzi jeli i pili, žanilisia i zamuž wychodzili, i nie ahledzielisia, jak pryjšoŭ patop i panios usich - tak budzie i prychod Syna čaławiečaha,
„Dyk budźcie čujnymi, bo nia wiedajecie, katoraha dnia Pan waš prydzie".
