Старонка:Hołas dušy (1926).pdf/117

Гэта старонка не была вычытаная

z jakoj radaściaj i charastwom. Pryhledźsia ducham na tuju ščaśliwaść, hdzie zło nia istnuje, a hdzie panuje najčyściejšaja duchowaja radaść: roskaš z ahladańnia Božaje mocy i tawarystwa duš zbaŭlenych.

2. O, jakoj-ža čeści wart Chrystus zatoje, što adčyniŭ usim nieba kryžam swaim! I dla ciabie tam miesca pryhatawana, chiba nia chočaš zasłužyci. A miesca tam kožnamu pawodle ŭłasnaje zasłuhi, pracy i malitwy.

3. „Woka nia widzieła, wucha nia čuła, ani serca ludzkoje pračuła, što Boh pryhatawaū tym, što Jaho miłujuć“. Nia bojsia śmierci, kali žyćcio twajo čaho warta. Budzie jana ŭradzinami na lepšaje bytawańnie. Nia prywiazwaj serca da zmannaha