Старонка:Hołas dušy (1926).pdf/123

Гэта старонка не была вычытаная

žyć treba i nie nadumawać sabie bahoŭ inšych, słužačy kamu proci woli Jahonaj.

2. Boh adzin u swajej istocie, ale traisty ŭ asobach. Boh Syn ad Boha Ajcą wychodzić adwiečna, a Duch Światy z miłaści Ajca i Syna tak-ža adwiečna. Heta značyć, što kožnaja asoba jość Boham i kožnaja rožnicca ad druhoj, ale nie z natury. Kožnaja asoba Pradwiečna, Nieśmiarotna, Najświaciejša — adnak-ža Boh Ajciec — beta nia Boh Syn, a Duch Światy — heta tak-sama ani Boh Ajciec, ani Syn: kožnaja asoba rožnaja, a ŭ istnaści swajej jany Adzin Boh. Hłybini Boskaha bytawańnia ŭ troch asobach nia moh paniać na’t światy Pawał, choć byŭ u natchnieńni padniaty da nieba. „Paznajom my tut Boha — piša jon —