Старонка:Hołas dušy (1926).pdf/133

Гэта старонка не была вычытаная

strašyć ad swaich dobrych dzieł. Budź wiernym nawucy Chrystusa, choć-by zatoje treba było-b ciarpieć praśled ad biazwiercaŭ.

3. Ale pakuta niamnoha warta biez pakory. Światy Jan z hetaje pakory nia pryniaŭ nazowu praroka. „Ja hołas na pustyni“. kazaŭ jon pytajučym, kim jość. „Pamiž wami staŭ Toj, kaho wy nia znajecie — wučyŭ jon ab Jezusie — katoramu ja niahodny razwiazać ramuška ŭ noh Jaho“. Kali-ž raz z wučniami swaimi ŭbačyŭ Chrystusa, pakazaŭ im, kažučy: „Wo Baraniec Boży, wo-chto hładzić hrachi świetu“. I ciešyŭsia, što čaść jaho wučniaŭ adłučyłasia, kab pajści za Jazusam. „Jamu para raści, a mnie ŭmianšacisia“ — tak im pajaśniaŭ pakorna. Na Jardanie-ž upiraŭsia chryścić Jezusa, až