Гэта старонка не была вычытаная
Tabie Adzinamu ja zhrašyŭ i zło prad Taboj učyniŭ, kab apraŭdaŭsia Ty ŭ słowach swaich i pomściŭ, kali sudzić budzieš.
Bo woś ja ŭ nieprawotach začaty i ŭ hrachu radziła mianie maci maja.
Bo woś Ty praŭdu palubiŭ; niaznanaje i tajnaje mudraści Twajej abjawiŭ mnie.
Akrapi mianie hizopam i ačyščan budu; abmyješ mianie i śniehu bialejšym stanu.
Słuchu majmu dasi radaść i wiasielle i ŭradujucca pakornyja kości.
Adwiarni twar Twoj ad hrachoŭ maich i ŭsie nieprawoty maje ačyści.
Serca čystaje stwary ŭ-wa mnie, Boža, a ducha prostaha adnawi ŭ nutroch maich.
Nie adkiń mi nie ad ablič-
