Гэта старонка не была вычытаная
šy ŭzlot, tym nižejšy ŭpad. Jak-ža ščaśliwy čaławiek, što pačuŭ słowa Praŭdy adwiečnaj: „Chto wieryć Mnie, chacia-by i pamior: żyć budzie… Ja z umioršych paŭstańnie i żyćcio“.
Refleksija.
Jaki moj pahlad na žyćcio wiečnaje i čamu ja tak ab hetym dumać bajusia: hdzie pryčyna? Boža, pryjdzi mnie na pomač!
Wywad.
„Niespakojnaje serca majo,
o Boža,
„Až pokul znajdzie spačyn na ŭłońni Twaim.
Paniadziełak.
Ab prawie Staroha i Nowaha Zakonu.
(Mat. 5).
„Sapraŭdy kažu wam: kali sprawiadliwaść waša nia
