Старонка:Hołas dušy (1926).pdf/66

Гэта старонка не была вычытаная

Ale śmierć Twaja napaŭniaje serca majo nadziejaj, bo afiara Twaja „hładzić hrachi świetu“. Baranak Božy, dziela majho zbaŭleńnia zabity, zžalsia nada mnoj!


∗     ∗

Chrystus u hrobie. Chryste, Wybaŭca moj! Kolki razoŭ prymaju Ciabie Samoha ŭ Eŭcharystyi! Prašu sercam cełym: kab istota błahaja maja nia była hrobam zimnym dla Ciabie! Daj, o Jezu, kab złučajučysia z Taboj u Komunii, ja pieramianiŭsia ŭ Ciabie Samoha, nabirajučy siły Božaje Twajej. Božańka, žywi zaŭsiody ŭ cełaj istocie majej, pranikajučy jaje ciapłom Twajej łaski, ahniom Twajej miłaści. Ja hetaha niahodny, Boža moj, pryznajusia; ale-ž Ty dziela dabra dušy majej zyjšoŭ