i wiedaj, što pastanowu spoŭnić treba. Pastanaŭlennia mutnyja, katoryja spoŭniu kaliś, jak budzie možna — ničoha niawarty, bo niepraktyčny. Konč razmyšleńnie ščyraj prośbaj da Boha. Kali knižki da razmyšleńnia nia maješ, to razmyšlaj toje, što ŭmieješ na pamiać, prymieram paciery, katechizmy, — abo što dobraje kali wyčytaŭ, ci pačuŭ. Takoje razmyšleńnie moža być nawat lepšym, jak knižnaje, bo wučyć nas dumać samawita. Razmyšlaj najbolš budučy na nabaženstwie, bo ŭ światyni Božaj usio pabudžaje da myśli pawažnaj, i tolki ludzi pustadumnyja, abo biazwiercy, mohuć tam razhladacca, abo śmiajacca. Paśla pryniaćcia Eŭcharystyi, pierš čym budzieš čytać jakija malitwy nabožnyja, razmyšlaj choć jaki kwadrans, bo para najlepšaja tady Boha paznać i saboj pakirawać.
Umiej hladzieć na žyćcio čaławieka. Umiej dumać hłyboka, bo ŭ myślach pačynajecca našaje dziejańnie. Jakaja budzie twaja dumka, takoje i žyćcio: a jakoje žyćcio, takaja i wiečnaść.
._%D0%A3%D0%B7%D0%BE%D1%80_1.png)
