Гэта старонка не была вычытаная
Boh na ziemlu sam sstupiŭ?
— Miłaść Boža to zrabiła,
Syna z nieba padaryła,
Kab u niebie my byli.
Čamu-ž, Boža — žłob nia łoža —
Z siena mieŭ paściel sabie?
Bydła hreła — litaść mieła,
A nia ludzi dla Ciabie?
— „Hrešnik, złości što paddaŭsia
I jak siena kwoły staŭsia, —
Praz mianie kab raj zdabyŭ“.
Božym carstwam, waładarstwam
Treba ceły świet nazwać.
Hdzie-ž pryčyna — Boha Syna
Nie chacieŭ jon tut pryniać?
Bo świet ceły hrecham skuty
Nie achwotny da pakuty,
Kryžam Zbaŭcu abdaryŭ.
U Judei biez nadziei
Matki płačuć ceły wiek —
Herad srohi z dapamohi
Wojska dzietak ich pasiek.
Niedaloka ta chwilina —
Kroŭ paljecca Boha Syna
Za hrachi usich ludziej.
