Узнікла праблема ў вычытцы гэтай старонкі
§ 22. Zaimak.
Zaimak heta jość čaść mowy, katoraja užywaicca dziela zamieny imiennika.
Zaimki bywajuć:
Asabistyja: ja, ty, jon, jana, jano, my, wy, jany.
Zwarotny: siabe, sabie, siabie, saboj, pry sabie.
Naležnaści: moj, twoj, jaho, jaje, naš, waš, ich, swoj.
Pakaznyja: hety, heny, toj, taki, hetaki, hetolki, stolki.
Pytajnyja: chto? što? katory? jaki? čyj? skolki?
Adnosnyja: (tyja, što pytajnyja, kali jany užywajucca biez pytania),
Niedaskaznyja: niechta, niešta, chtokolečy, štokolečy, chtoś, štoś i h. p.
Skaznyja: uwieś, usiaki, kožny, samy, sam.
§ 23. Admiena zaimkaŭ.
Zaimki jak i imienniki schilajucca pawedle prypadkaŭ i ličbaŭ, a nikatoryja z ich — ješče i wedle rodaŭ.
Schilanie zaimkaŭ asabistych.
Adzinočnaja ličba | |||||
---|---|---|---|---|---|
Im. Kl. |
Ja | Ty | Jon | Jana | Jano |
Zal. | Mianie | Ciabie | Jaho | Jaje | Jaho |
D. | Mnie | Tabie | Jamu | Jej | Jamu |
B. | Mianie | Ciabie | Jaho | Jaje | Jaho |
Zr. | Mnoj | Taboj | Im | Jej | Im |
M. | (pry) mnie | Tabie | Im | Jej | Im |