34. Ličebnik.
Ličebnik heta jość čaść mowy, pakazywajučaja ličbu, abo paradak rečaŭ.
Ličebniki razdzielajucca na:
Ličbowyja, katoryja adkazywajuć na pytanie: skolki? napr. adzin, piać, dziesiać i. h. p.
Paradkawyja — na pytanie: katory, aja, aje? napr, pieršy, aja, aje, piaty, aja, aje i h. p.
Zbornyja: dwoje, troje, para i h. p.
Množnyja: dwajny, dwajaki, trajny i h. p.
Probnyja: paławina, čwierć, paŭtara i h. p.
Nieŭstanoŭlanyja: niekolki, kolkinacać, kolkidzisiat, kolkisot i h. p.
§ 35. Schilianie ličebnikau.
Ličbowyja z kančarom na suhałosny huk, napr. piać, siem i h. p. schilajucca jak imienniki 3-ho schilania u adzinočnaj ličbie, tolki zrobny prypadak majuć wedle formy množnaj ličby, napr. šaśćmiù, siamiú...
Ličebnik sorak schilaicca jak čaławiek (pa 1-ym schilaniu).
Złožanyja ličebniki piaćdzisiat, šeśćdzisiat i h. d. schilajucca ŭ abiedźwioch čaściach: piacidziśiaci...
Tysiača schilaicca, jak noč.
Sto i miljon schilajucca, jak son.
Ličebniki drobnyja schilajucca, jak imienniki z takimi kančarami.
Paŭtara, paŭtracia i pad. schilajucca, jak prymietniki ŭ množnaj ličbie.
Ličebniki paradkowyja, a tak-že: adzin, dwa schilajucca, jak prymietniki ŭ množnaj ličbie.
