Гэта старонка не была вычытаная
Patom cicha i pakorna
Michal Citu ruku daŭ,
Szczyrym sercam, nia pazorna
„Prabaczajcia brat“, skazaŭ.
Cit ad radaści suniaŭsia,
„Dobra“ każe, czaławiecze,
Z Michalom pryŭsich abniaŭsia
Szto aż zatraszczali pleczy
Śtarasta tym zdatanawany,
Zniaŭ madal, раbrеŭ u pole,
A narod chacia i pjany
Razyszoŭsia u dobraj wole;
Żupiú ciongla ab naucy,
Katoru słyszaŭ jakby z Nieba,
I ab biazbożnych sztucy,
Katorych słuchać nia treba.
Tym i konczyłasia sprawa,
A jak Lud parazumnieŭ,
Była jamu cześć i sława,
Bo czużoha nia chacieŭ.
Z toj pary ni adwakaty,
Nijakija abarwancy
