Słuha dahnaŭ bratoŭ i skazaŭ, jak jamu zahadaŭ Juzep. Pirapużanyja jany atkazali: „Jak heta, my ukrali sierabro abo zołato ŭ twajho pana? U kaho znajdziesz kubak, zabijcie jaho, a my ŭsie budzim niawolnikami“. Słuha skazaŭ: „Nichaj sabie budzić tak, jak wy każycie“. Pośla piraszukaŭ usie miaszki i napaśledak znajszoŭ kubak u miaszku Beniamina. Pirapużanyja braty razarwali na sabie z żalu adzieżu i wiarnulisia da Juzepa.
2. Pryjszoŭszy da Juzepa, pali pirad im na kaleni, a jon skazaŭ: „Czamuż wy heta zrabili?“ Juda atkazaŭ: „Jakża my budzim baranicca? Boh pakaraŭ nas za wialiki nasz hrech. Hety, ŭ katoraho znajszli kubak i ǔsie my budzim twaimi niawolnikami“. Ale Juzep skazaŭ: „Nia treba hetaho: chto ŭkraŭ kubak, toj i budzić maim niawolnikam, a wy ŭsie waroczajcisia damoŭ“. Tady Juda, padyjszoŭszy bliżej da Juzepa, raskazaŭ, jak ciażka było baćku pasyłać z imi Beniamina i skazaŭ: „Kali wiernimsia damoŭ biaz chłopca, baćka nasz ni pirażywieć hetaho z żalu. Ja daŭ słowa za jaho, dyk astanusia tut i budu niawolnikam, ale tolki chłopiec nichaj jedzić z bratami damoŭ“.
20. Juzep dajecca paznać bratom.
Prakanaŭszysia, szto braty ŭżo susim paprawilisia, nia moh użo Juzep bolsz skrywacca
