Pośla ŭdaryŭ kijam pa wadzie ŭ race, a ŭsia wada pa Ahipcie piramianiłasia u kroŭ.
Pośla hetaho ćma żab, muszak, much i szaranczy pakryła ŭwieś Ahipt. Poŭna ich było na polu, ŭ chatach, a nawat na paścieli Ahipcianoŭ. U pałacu Faraona takża sama było ich poŭna, a tolki, dzie żyli Izraelity, tam ich nia było.
Strasznaja zaraza zniszczyła bydła. Ludzi i bydła dastali karosty i abraśli pryszczami.
Hrad wytoŭk usio na polu.
Napaśledak praz try dni tak było ciomna, szto adzin druhoha nia moh widzić.
1. Pirapałochany Faraon pryzwaŭ da siabie Mojżesza i skazaŭ: „Nichaj sabie wychodziać Izraelity, ale tolki nichaj pakinuć swaich awieczak i bydła“. Ale Mojżesz atkazaŭ: „Usie stady musiać z nami pajści i ani adzin jahnionak tut ni astaniecca“. Faraon razhniewaŭsia i skazaŭ: „Idzi procz i ni pakazywajsia mnie bolsz na woczy, kali choczysz żyć“. Mojżesz atkazaŭ: „Ty mianie jaszcze sam pazawiesz, bo za niekolki dzion a poŭnaczy pamreć usio pierwarodnaje ŭ Ahipcian i budzić wialiki kryk, a ŭ Izraelitoŭ tak budzić spa-
