Paczuŭszy heta, Maryja strywożyłasia. Ale anioł skazaŭ jej: „Nia bojsia, Maryja! bo Ty majesz łasku u Boha. Duch Światy zstupić na Ciabie i budzisz mieć syna, a jon budzić Synam Bożym i nazawiesz jaho imieńniam Jezus“. A Maryja z pakoraj atkazała: „Wotaż ja służka Boża, nichajża mnie stanicca wedłuh słoŭ twaich“. I stalasia Matkaj Boskaj, a anioł źnik.
3. Matka Boskaja nawieżajeć św. Alżbietu.
Św. Alżbieta, żonka Zachara, prychadziłasia ciotkaj Najświaciejszaj Maryi. Nizadoŭha pośla taho, jak anioł źnik, Maryja wybrałasia ŭ darohu da swajej bohabojnaj ciotki, bo chacieła z jej padzialicca radaściu, szto stałasia Matkaj Boskaj.
Św. Alżbieta, ŭwidzieŭszy Maryju, wyszła jej na pirajma i pazdraŭlała każuczy: „Błahosłaŭlona Ty pamiż niawiest i błahosłaŭlony płod żywata twajho. Adkulża heta mnie takaja wialikaja łaska, szto Matka Pana majho prychodzić da mnie?“ Alżbieta ŭžoż wiedała praz Ducha Światoha, szto Maryja stałasia Matkaj Boskaj. Na takoje prywitańnie Maryja atkazała: „Chwali dusza maja Pana; i ŭzradowaŭsia duch moj u Bohu, Zbawicielu maim, szto ŭzhlanuŭ na nizkaść służki swajej; boż wo ad hetaho czasu błahosłaŭlonaj mianie zwać buduć usie
