Старонка:Karotkaja historyja świataja (1914).pdf/51

użo toj, katoraho nawat razabuć nia hodzin ja“. Szmat ludziej prychadziło na bierah Jordana, kab uwidzić i pasłuchać nawuk św. Jana, i szmat żaleło za swaje hrachi, a św. Jan paliwaŭ ich wadoj abo chryściŭ na znak, szto choczuć aczyścicca z hrachoŭ. Dzila hetahaż

św. Jan i zawiecca Chryścicielam. Chrest św. Jana ni adpuszczaŭ adnak hrachoŭ, a byŭ tolki znakam pakuty, bo sam Jezus mieŭ ustanawić praŭdziwy Chrest, katoryby adpuszczaŭ hrachi. Dyk św. Jan i kazaŭ: „Ja was chryszczu wadoj, ale toj, katory pośla mianie prydzić, Jon was budzić chryścić Ducham Światym na adpuszczeńnie hrachoŭ“.

14. Chrest Pana Jezusa.

Majuczy tryccać hadoŭ, Pan Jezus, jak i druhija ludzi, pryszoŭ na bierah Jordana, kab