czonyja ŭ św. Pisańniu. Pan Jezus czasta pirad usimi haniŭ ich pastupki. Dzila hetaho jany ŭznienawidzili Jaho i pastanawili zabić. Ale nie mahli hetaho zrabić ani ŭ dzień, bo bajalisia ludziej, katoryja pastajanna abstupali Pana Jezusa, ani ŭ noczy, bo nia wiedali, dzie naczujeć. Adnym tolki Apostołam było heta wiadoma. Pamiż Apostołami byŭ adzin niahodny czaławiek, katory zwaŭsia Judasz. Lubiŭ jon nadta hroszy i nawat kraŭ ich. Dyk Judasz paszoŭ da Faryzeuszoŭ i Wuczonych i skazaŭ: „Szto mnie daścio, kab ja wam Jaho wydaŭ?“ Jany abicali dać jamu tryccać siarebnikoŭ.
Judasz byŭ na wiaczery z Apostołami, kali Pan Jezus ustanawiŭ Najświaciejszy Sakrament. Pan Jezus wiedaŭ, szto Judasz choczyć Jaho pradać i aścirahaŭ jaho. Ale jon zaraz wyszoŭ i danios Faryzeuszam i Wuczonym, szto Pan Jezus budzić naczawać na Aliŭnaj hare.
27. Pan Jezus na Aliŭnaj hare.
Jak nastupila nocz, Pan Jezus z adzinaccaciu Apostołami paszoŭ na haru Aliŭnuju. Pry bramie kazaŭ astacca Apostołam, a z saboj u sad uziaŭ tolki Piotru, Jakuba i Jana. Prychodziuczy na hety świet, wiedaŭ Pan Jezus, szto Jaho czakajuć strasznyja muczeńnia,
