naju i prylipszaju da ran adzieżu. Pośla razciahnuli Pana Jezusa na kryżu i prybili da jaho ruki i nohi wialikimi hwazdami.
Tady padniali kryż razam z Panam Jezusam i ukapali ŭ ziemlu. Pan Jezus uwieś u krywi zawis za ŭsich ludziej.
36. Siem słoŭ i śmierć Pana Jezusa.
Faryzeuszy i żydy naśmiwalisia z Pana Jezusa i ździekawalisia haworuczy, szto kali zyjdzieć z kryża, dyk uwieruć u Jaho. Moh Pan Jezus pakarać ich śmierciaj, ale ni zrabiŭ hetaho, a tolki maliŭsia: „Wojcze, daruj im, bo nia wiedajuć, szto robiuć“.
Razam z Panam Jezusam ukryżawali dwuch łotroŭ abo razbojnikoŭ. Wotoż adzin z ich, katory wisieŭ z lewaho boku, razam z żydami ździekawaŭsia nad Panam Jezusam. Ale łotr, katory wisieŭ z prawaho boku, nawiarnuŭsia i skazaŭ druhomu: „My cierpim, bo zasłużyli na heta, ale Jon sztoż kiepskaho zrabiŭ?“ I prasiŭ Pana Jezusa: „Panie, ŭspomni na mianie ŭ swaim karaleŭstwie!“ A Pan Jezus atkazaŭ jamu: „Siahońnia jaszcze budzisz sa mnoj u raju“.
Pad kryżam stajała Najświaciejszaja Maryja, Matka Pana Jezusa i nadta ciarpieła. Tutża pry Jej stajaŭ św. Jan Apostoł, kato-
