cin (Hrodzienščyna), — Karycin, hdzie ja zrujnawaŭ swajo zdaroŭje. Byŭ tam ad paławiny 1916 da wiasny 1918 h. Silny ŭpłyŭ krywi z lohkich, katory pradziaržaŭ mianie 6 miesiacaŭ u łožku, prymusiŭ mianie šukać iznoŭ ratunku ŭ horach. Hod 1918 i zimu 1919 ja jznoŭ prawioŭ u Zakapanym. U 1920 hodzie, padčas najezdu balšawickaha, ja znachodžusia ŭ Kluščanach, a padčas panawańnia litoŭskaha zastupaju „uciekiniera“ probašča ŭ Bujwidzach nad Wialloj. Adtul u wosień 1920 h. ja naznačany ŭ Zaświr, hdzie prabywaŭ da časaŭ apošnich i hdzie majo zdaroŭje ŭščent zrujnawałasia, pamima wyjezdu ŭ hory.
Pisaŭ u Špitali Klimatyčnym
Zakapanaje, 21.XII.1925 h.
K. Swajak.“
Na paprawu zdaroŭja paety ŭžo nia było nijakaj nadziei. Razumieŭ heta dobra i sam jon. U astatnich swaich listoch z Zakapanaha da aŭtara hetaha ab im narysu žadaŭ jon užo tolki adnaho, kab „siarod swaich moh dažyć karotki swoj dzianiok“ i kab nad im „nia było dziarno čužoje“.
Woś-ža zhodna z apošniaj wolaj pieśniara pad kaniec krasawika 1926 h. udałosia jaho jašče z Zakapanaha prywieźci ŭ Wilniu, u wahon i z wahonu nosiačy na našułkach, i pałažyć u Litoŭskuju Kliniku, dzie daharajučy paet biełaruski spatkaŭ duža ciopłuju i sardečnuju apieku.
6 traŭnia 1926 Kazimier Swajak (Ksiondz Kastanty Stepowič), jak świečka na aŭtary muk i ciarpieńnia, zhas i adyšoŭ u lepšuju krainu.
