pracy: jana darma prapadaje. Čym bolej zawichajemsia my, kab napoŭnić bočku, tym chutčej zastajemsia my biez wady, bo tady wady zašmat, — tak znachary nam tłumačyli pa-swojmu. Dyj bahačy — ludzi ladaščyje, i ichnije łaski ciažkije. Paradźcie, jak nam wykrucicca ad hetaje padniewoli. Kali wy nia wiedajecie, to pakińcie nas, nie durycie nam haławy, i može my zabudziem pra našu smahu i hore“.
Ahitatary skazali: „My wiedajem sposab na heta“.
Narod znoŭ: „Nie ašukajecie nas. Smat ŭžo ludziej radzili nam, ale ničoha nie pamahło, a jany nawat wielmi staralisia pamahčy nam. A kali wy pa-praŭdzi wiedajecie radu, to paradźcie nam, tolki chutčej“.
Tahdy pačali ahitatary tałkawać ludziam:
„Na što wam patrebny bahačy, katorym wy dazwalajecie karystać z wašaje pracy? Što heta za łaska, kali wy adbywajecie im panščynu? Padumajcie samy dobra, ciž heta nie praz toje, što jany padzielili was na kamandy, rassyłajuć pa roznych miescoch, naznačajuć wam rabotu, a za heta dajuć wam kryšku wady, katoruju wy samy naźbirali? I woś wam rada wyjści z hetaje niawoli — panščyny: rabiecie toje, što robiać bahačy, zlučajciesia ŭ wašaj praсу u hramady, kamandujcie samy saboju,
